Opinie: Sneeuw en ijs
Vroeger was niet alles beter, maar we gingen in Nederland wel een stuk beter met sneeuw en kou om. De belangrijkste reden is omdat we dat gewend waren. Winters waren tot een aantal jaar geleden nog echt winters. Het zegt genoeg dat de meeste basisschoolkinderen deze week pas voor de eerste keer een serieuze winterse periode beleven, dus met sneeuw en ijs. CSG Prins Maurits gaf de kinderen vandaag (vrijdag) ijsvrij. De laatste keer dat dat gebeurde, was in 2003. Waar tot een jaar of twintig geleden de winterspullen vooraan lagen op zolder, bezorgt de zoektocht naar schaatsen, sleeën en sneeuwschuivers ouders hoofdbrekens. Marktplaats ontplofte deze week en schaatsfabrikanten draaien overuren.
De angst zit er ook een stuk sneller in. De snelwegen zijn drukker dan ooit, dus voorzichtigheid is zeker geboden. Daar heb je niet per se kleurcodes voor nodig, maar vooral gezond verstand. Pas je snelheid aan, houd afstand, rem niet te hard en stuur rustig door de bocht. Dit rijgedrag voorkomt heel veel ellende. Op Goeree-Overflakkee had de sneeuw vooral invloed op de afvalinzameling. Het is goed dat de gemeente en Renewi hun verantwoordelijkheid nemen en gevaarlijke situaties in woonwijken willen voorkomen. Een glijdende vrachtwagen door een straat met spelende kinderen, dat wil je echt niet. Door snel te schakelen en de inwoners hun container langs een gestrooide, goed begaanbare weg te laten zetten, werd dit probleem snel opgelost.
Zeldzame koude periodes zoals we nu meemaken, worden vaak aangevoerd als argument tegen klimaatverandering (kijk eens hoe koud het is). Het is helaas toch vooral een argument vóór het feit dat het klimaat verandert. Op een lokale sneeuwbui na hebben we immers vooral natte en te warme winters gehad. Een week heel koud is ‘het weer’, de helaas nog altijd gestaag stijgende temperatuur over een periode van jaren is ‘het klimaat’, verwoordde een weervrouw het deze week treffend.
De ijsmeesters en besturen van de ijsclubs draaien intussen overuren, want dit is hét moment om weer verbinding te zoeken en te krijgen met de lokale bevolking. De meeste clubs hebben immers te kampen met teruglopende ledenaantallen. Veel van hen worden zelfs in hun voortbestaan bedreigd omdat ze het financieel niet meer rond kunnen krijgen. Mensen die deze dagen volop genieten op de ijsbaan, doen er daarom goed aan om lid te worden of te blijven van de lokale vereniging. Anders gebeurt wat in Middelharnis en Sommelsdijk in 2019 al is gebeurd: de ijsclub houdt op te bestaan. En zonder ijsclub meestal ook geen ijsbaan, waarop net wat eerder geschaatst kan worden.
De nadelen van met name sneeuw zijn evident: het levert glijpartijen, ongevallen en instortende constructies op. Toch overheerst deze dagen het plezier. Kijk bij de sloot om de hoek en het krioelt er van de kinderen en ouders. Ze glijden over het ijs en genieten zichtbaar van de omstandigheden, ondanks de kou. Waar veel ouders normaal moeite moeten doen om de kinderen naar buiten te krijgen, is het nu precies andersom: ze willen niet meer naar binnen. Het is een heerlijk verzetje na weken van thuisonderwijs. En thuis werken.