Voor u gelezen: De wintertuin – psychologische roman over oude wonden en een nieuw begin
Ika volgt haar hart in haar liefde voor alles wat groeit en bloeit en stort zich op haar werk bij een klein tuinarchitectenbureau waar de doortastende en recht-door-zee Simone de scepter zwaait.
Wanneer Ika de felbegeerde opdracht krijgt om een wintertuin voor een groot hotel te ontwerpen valt er bijna tegelijkertijd een brief van haar zus op de deurmat. Nelly vraagt of Ika naar huis wil komen omdat hun moeder, inmiddels weduwe, ongeneeslijk ziek is en niet lang meer te leven heeft.
Innerlijke strijd
Ika voert een zware innerlijke strijd. Naar huis gaan of de brief negeren? Oude, pijnlijke herinneringen komen boven. Toch besluit ze te gaan om voor haar moeder te zorgen. De confrontatie met het ouderlijk huis en haar moeder is aangrijpend. De beklemmende sfeer is tastbaar aanwezig.
Een bijzonder lichtpuntje is dat de duif nog leeft. Als kind redde Ika de jonge duif die op het erf van haar opa uit het nest was gevallen Na veel soebatten mocht ze hem thuis verzorgen.
Het ziekteproces van haar moeder gaat snel en er is niet veel tijd meer. Ika bekijkt oude foto’s en probeert zich een beeld te vormen van haar vader. Aangrijpend is het moment dat Ika een uitbarsting van boosheid krijgt en haar moeder ter verantwoording roept waarom ze er niet mocht zijn. Deze emoties vormen het begin naar herstel en bevrijding voor Ika. Ze leiden uiteindelijk ook tot een bijzonder en aangrijpend afscheid van haar moeder.
In de brief die haar moeder klaar heeft gelegd voor na haar overlijden verwijst ze naar meester Molenaar. Aan hem bewaart Ika dierbare herinneringen. Meester Molenaar was een baken in zee als het thuis moeilijk was en ze op straat werd uitgescholden. De oude meester lost het mysterie van haar afkomst op.
Herstel
Langzaam ontstaat er emotioneel herstel. De woorden uit Jesaja 43 zijn hierbij cruciaal voor Ika - ‘Denk niet aan de dingen van vroeger. Let niet op de dingen van het verleden. Zie ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?’
Haar grootvader, de predikant, noemde haar Ikabod, ‘de eer is weg’. Maar Ika leert zich met vallen en opstaan vast te houden aan deze woorden: ‘Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij.’
Verstoorde familierelaties, vergeving en herstel lopen als een rode draad door het verhaal van Ika. En hoe het ontwerpen van een wintertuin hieraan bijdraagt.
Een levensecht en ontroerend verhaal dat je aan het denken zet en je bijblijft, ook als het boek al lang uitgelezen is. De Wintertuin is de debuutroman van Joke Verweerd die ter gelegenheid van haar 25-jarig schrijverschap in een mooi nieuw jasje verscheen. Een aanrader!