Afbeelding

Neem en lees: Toevlucht onder Zijn vleugels

Wie eigen zwakheid kent en daarom bij Hem schuilt, zal daar de gemeenschap met God ervaren en vergeving en vrede ontvangen. Waarom kunnen we hier zeker van zijn? Omdat Hij het in Zijn Woord zo vaak heeft beloofd. ‘Waarom twijfelen we dan nog? Hij is immers een trouwe Helper voor allen die hun vertrouwen op Hem stellen.’ Tegelijk waarschuwt Spurgeon ook dat de nodiging niet vrijblijvend is. Hij wijst ernstig dat voor velen het woord van Jezus geldt, dat ze niet hebben gewild. Hoor maar hoe Spurgeon oproept: ‘Ik smeek u, vlucht naar de schaduw van het kruis van Christus.’

De vertaling uit het Engels is van Kees de Wildt, redactiebureau te Dordrecht.

Uit het Woord vooraf enkele citaten: De toevlucht nemen onder Gods vleugels is een thema dat we in de Bijbel vaak tegenkomen. Dit beeld doet aan de ene kant denken aan een hen waarbij de kuikens diep onder haar vleugels wegkruipen. Het is bijzonder dat God Zichzelf met dit beeld van moederlijke zorg wilde laten tekenen. In de Psalmen zijn er ook plaatsen waar we bij Gods vleugels moeten denken aan de cherubs boven de ark met het verzoendeksel, de plaats waar de zonden van het volk werden verzoend, waar Gods toorn werd afgewend. Dan krijgt ‘toevlucht’ onder Zijn vleugels wel een heel diepe lading.

In de opgenomen preken laat Spurgeon zien dat het kennen van die Toevlucht niet alleen iets is voor de vergevorderde gelovigen. Het hele geloof is volgens de tweede preek immers ‘wegschuilen bij God’ en het ontdekken van die Schuilplaats vormt juist het begin van het leven uit genade. Wie het kent, herkent Spurgeons persoonlijke ervaring die hij in de vijfde preek verwoordt:

Ik herinner me nog goed die eerste keer dat ik de hoop vastgreep die God me voorhield. Ik was vreselijk bang om me daaraan vast grijpen, want ik dacht dat het te mooi was om waar te zijn. Maar ik zag wel dat het mijn enige kans was en dat gaf me de moed om het erop te wagen. Ik wist dat ik ergens heen moest vluchten en dat leek me de enige mogelijkheid. Ik moest dat wonderlijke heilsplan – door een Ander en in een Ander – wel geloven: de zaligheid door Jezus Christus. Ik schoot erop af en ik geloofde het. Toen vulden vreugde en vrede mijn hart.

De preken hebben allen iets met deze Toevlucht te maken: Een toevlucht voor Ruth – Ruth 1 : 12. Geloof – Psalm 57 : 2; Psalm 55: 23 en Jesaja 50:10. Bij U schuil ik – Psalm 143 : 9. Ik wilde, maar u wilde niet – Matth. 23 : 37. Troost voor wie naar de Heere vlucht – Hebr. 6 : 18.

Achterin is een bronvermelding opgenomen; de preken zijn gehouden in de Metropolitan Tabernacle, de kerk van C.H. Spurgeon in Londen. Zij zijn uitgegeven in de omvangrijke, daarnaar genoemde serie preken van Spurgeon, The Metropolitan Tabernacle Pulpit (MTP), waarin nog jaren na zijn dood ieder jaar een deel bleef verschijnen. In de bronvermelding zijn ook de Schriftlezingen en de data te vinden, wanneer de preken zijn gehouden.