De dag van de onzin
Over onzindagen gesproken: het is vandaag (15 januari) bijvoorbeeld ‘Wereld Fetish Dag’. Inderdaad, een onderwerp dat totaal niet past bij een christelijke krant, dus zullen we hier zo min mogelijk woorden aan vuil maken. Ga vooral ook niet opzoeken wat het betekent. Het is onzinnig, platvloers en slechts bedoeld om begrip te kweken voor zaken waar we als christenen ver van zouden moeten blijven.
Die drang tot normalisering van allerlei onverkwikkelijke zaken geldt overigens voor veel van de korter geleden bedachte speciale dagen. Benoem het, dan wordt het vanzelf normaal, zo is de gedachte. Alle taboes moeten blijkbaar zo snel mogelijk doorbroken worden en dan met name die in de seksuele sfeer. Een schrijnend voorbeeld is het feit dat de dag van de betaalde liefde (die bestaat écht) de dag na de Internationale dag van het huwelijk wordt ‘gevierd’.
Het tekent evenwel de tijd waarin we leven. Taboes doorbreken in de zin dat gevoelige onderwerpen bespreekbaar worden gemaakt, is tot daar aan toe en kan in veel opzichten geen kwaad. Dat is echter al lang niet meer aan de orde. Het ultieme doel is dat alles wordt genormaliseerd. Juist ook zaken die op basis van de Bijbelse boodschap afgekeurd moeten worden.
Godsdienstvrijheid
Niet alles is overigens ellende op dit terrein. Er zijn gelukkig ook allerlei zinvolle en jaarlijks terugkerende dagen. Denk aan de dag van de godsdienstvrijheid die deze zaterdag aandacht vraagt. En niet ten onrechte, zo bleek deze week uit de nieuwste cijfers van Open Doors rondom vervolgde christenen. Voor dergelijke onderwerpen is 1 dag per jaar aandacht veel te weinig. Misschien moeten we daar als christenen wel wat creatiever in worden. Waarom geen dag van de open kerkdeuren, dag van de Alphacursus en dag van de Bijbel? Zelfs loodgieters, pannenkoeken en puppy’s hebben hun eigen dag.
Natuurlijk mogen ook de commerciële krachten achter veel van onze -bij gebrek aan een betere omschrijving- moderne feestdagen niet worden vergeten. Je vader of moeder eens extra verwennen is prima, maar bedenk dat veel van dit soort dagen bedacht zijn als marketinginstrument. Slimme zakenmensen die het nuttige met het voor hen aangename combineren, zeg maar.
Dag van de onzin
Samenvattend zijn de genoemde dagen grofweg in te delen in een aantal categorieën: de volledig ingeburgerde dagen (al dan niet commercieel van aard), de moderne dagen die alle taboes moeten doorbreken (vooral de seksuele), de dagen die aandacht vragen voor echt nuttige zaken en last but not least de complete onzin-dagen. Die laatste categorie groeit vooral de laatste jaren hard. Laten we daarom om al die onzindagen bundelen tot ‘de dag van de onzin’, zodat we er nog maar 1 keer per jaar mee lastig worden gevallen. Veel ingeburgerde en taboe doorbrekende dagen kunnen daar zonder enig probleem onder worden geschaard. De datum? 1 april ofzo.