Meditatie: De Heere Komt!
In de adventstijd denken we na over de komst van de Heere Jezus hier op aarde en over alles wat er lang voor Zijn geboorte over Zijn komst is gesproken door de profeten. Maar het gaat in de adventstijd niet alleen over de komst van Jezus in Bethlehem, het gaat ook over Zijn wederkomst. Wij gedenken vol dankbaarheid de geboorte van Jezus Christus in alle nederigheid in Bethlehem, maar wij verwachten naar Gods beloften Zijn wederkomst.
Wanneer de wederkomst zal zijn, weten we niet, maar we weten wel met de zekerheid van het geloof dat de Heere zal komen. De geboorte van de Heere Jezus in Bethlehem ging aan velen voorbij, werd door de grote wereld niet opgemerkt, maar als de Heere wederkomt zal dat aan niemand voorbij gaan, een ieder zal Hem zien. Voor allen die Christus niet in het geloof verwachten zal het een dag zijn, waarop een haastig verderf hen zal overvallen. Voor degenen, die niet rekenen met de wederkomst van de Heere, zal de komst van Christus onverwacht, ontstellend en onontkoombaar zijn. Daarom is de prediking van de advent, van de komst van de Heere, ook een dringende oproep tot bekering. Alleen in het geloof kunnen we de dag van de Heere zonder vrees verwachten. In het geloof mogen we met blijdschap uitzien naar de dag des Heeren, maar zonder geloof zal het voor ons een dag zijn van verschrikkingen en oordelen.
Paulus roept juist de gelovigen op om waakzaam te zijn en niet te slapen. Zij weten dat de dag des Heeren zal komen en zij moeten dan ook waakzaam zijn, zodat die dag hen niet zal overvallen als een dief in de nacht. En als het naar ons besef wel eens lang duurt voordat de Heere komt, dan mag dat niet betekenen dat we verslappen en geen rekening meer houden met de komst van de Heere, want de beloften van God zijn vast en zeker. De Heere zal komen. Hij, Die geboren werd in Bethlehem, Hij zal ook wederkomen op de wolken des hemels. Hij komt en Hij brengt het Koninkrijk van God voor allen die Hem toebehoren.
De Heere komt, weest daarom waakzaam. Waakzaam in uw levenshouding, waakzaam in het geloof en waakzaam over de naaste. Ons leven mag niet bepaald worden door deze wereld, maar ons leven moet bepaald worden door de komst van Christus, zodat we er rekening mee houden dat we voor Hem verantwoording hebben af te leggen van alles wat we gedaan hebben. Als de Heere ons Zijn genade schenkt, worden we ook geroepen om te leven vanuit die genade. Het waakzaam zijn in onze levenshouding wil zeggen dat we ons in alles laten leiden door het Woord van de Heere, en steeds vragen naar de wil van de Heere. Maar om waakzaam te zijn in onze levenshouding is het ook nodig om waakzaam te zijn in het geloof en te blijven vertrouwen op de Heere alleen. In eigen kracht kunnen we niet strijden tegen de zonde, kunnen we niet leven in de navolging van Jezus Christus. We kunnen alleen op de goede wegen gaan als we ons laten leiden door de Heilige Geest en strijden met de wapens die de Heere ons geeft. En dan worden in de Bijbel alleen verdedigingswapens genoemd. Wij behoeven de machten van zonde en duivel niet te verslaan. Dat heeft Christus voor ons gedaan, maar we worden wel geroepen om ons te verdedigen tegen hun aanvallen. Ons te verdedigen door al ons vertrouwen te vestigen op de Heere en alles van Hem te verwachten. We richten onze hoop niet op deze wereld, maar op de Heere Die komt.
Maar we wachten niet alleen op de komst van de Heere, we wachten daarop samen met al de gelovigen. De gemeente verwacht de komst van haar Heere. Niet de enkele gelovige zegt: kom Heere Jezus, maar de Bruid zegt dit, de gemeente van God. Daarom zijn we ook geroepen om waakzaam te zijn over elkaar, terwijl we de komst van de Heere Jezus verwachten.
De gelovigen worden steeds weer geroepen om de dwalenden in liefde te vermanen en om de zwakken te steunen. Alle gemeenteleden zijn verantwoordelijk voor elkaar, opdat we samen staande zullen blijven in het geloof en met elkaar de komst van Jezus Christus mogen verwachten. Door de verwachting van de komende Heere zijn we met elkaar verbonden en door de komst van de Heere wordt ook heel het leven van de gemeente bepaald.
Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van 13 december 2002.