Ik wou zo graag dat ik wat troost kon geven – de mooiste troostgedichten
Het verlies van een geliefde heeft een enorme impact, maar ook andersoortige verliezen zijn invloedrijk op ons leven. Denk aan het verlies van werk of gezondheid. Of het ervaren van onrecht in eigen of andermans leven. Allerlei aspecten van verlies komen in deze bundel troostgedichten aan de orde.
Samen stil zijn kan heel heilzaam zijn. Nel Benschop verwoordt het als volgt: ‘”k Zou even bij je willen zijn;/ ik zou alleen je hand vasthouden./ Als we zo samen zwijgen zouden/ dan deelden we verdriet en pijn,/ en wat ik niet in woorden zei/ dat bad ik voor ons allebei.”
Woorden van droefheid, pijn, wanhoop en verlangen komen tot leven en vinden een weg in deze bundel. Ze zullen herkenning oproepen bij hen die te maken kregen met verlies en pijn in hun leven.
Voor wie een treurende een hart onder de riem wil steken of zelf op zoek is naar steun in een donkere tijd: het lezen van de bundel verzamelde troostgedichten van onder meer Nel Benschop, Willem de Mérode, Alice Nahon, Jacqueline van der Waals, Huub Oosterhuis, Guido Gezelle, Jaap Zijlstra en Andé F. Troost zal bij liefhebbers van gedichten gevoelens van ondersteuning en (h)erkenning oproepen.
Afwisselende stijl
In een verzameling van maar liefst honderdachttien bijeengebrachte gedichten wordt getreurd om verlies, gevoelens van wanhoop benoemd en de waaromvraag niet gemeden. Daarnaast is er ruimte voor lichtpuntjes van hoop en verwachting.
De keuze van wat oudere en nieuwere gedichten is prettig en maakt de stijl van de bundel afwisselend.
Bladerend door het boekje kom je pareltjes tegen. Zoals ‘Herfst’ van Jaap Zijlstra: “Met elk blad dat valt,/ valt meer licht op de aarde,/ komt meer uitzicht vrij./ Met elk blad dat valt,/ staan wij scherper getekend,/ valt meer hemel ons bij.”
Bij de dood van een kind dicht Nel Benschop: “Hij zag de lichte engel voordat wij hem zagen, /de engel die hem zachtjes in zijn armen nam,/ en wegdroeg, recht naar God, die het niet kon verdragen,/ dat iets of iemand tussen Hem en ’t kindje kwam;/ en uit de wereld, waar het vaak zo donker is/ werd hij door zijn beschermende engel meegenomen/ naar ’t land, waar hem geen kwaad of pijn kan overkomen,/ waar enkel vreugde, enkel welbehagen is.”
Waardevolle bundel
Huub Oosterhuis geeft woorden aan de knagende pijn die het verlies van een dierbare met zich mee brengt: “De dagen worden maanden/ en jij wordt/ van uur naar uur gesleept.”
In ‘Bede’ verwoordt Hélène Swart in de taal van haar tijd (1859-1941) het verlangen naar de ontmoeting met haar Schepper: “Lieve Heiland, neem mijn hand! / leidt mij naar Uw vredeland./ Ben van doelloos dolen moe,/ Loom mijn ogen vallen toe,/ Hul mij veilig in een vouw / Van Uw mantel hemelblauw/ Steun mijn wank’len met Uw staf!/ Leg te slapen in mijn graf/ Mij niet, maar het vlezen kleed/ Waar mijn ziel haar reize in deed/ Zie mij aan met de ogen zacht/ die mij troosten in de nacht./ Zo ‘k Uw tedre glimlach zie, smelt mijn hart in melodie,/ Vleugelklept het vogellijn/ van mijn ziel die vrij wil zijn./ Lieve Heiland, mild vergeef/ dat mijn hart niet trouwer bleef./ Hoe ‘k verdwaalde op twijfelpad,/ Altoos heb ik U liefgehad.”
De verstilde omslagfoto biedt een kijkje op twee zwanen en is symbolisch voor een levenslange liefde. Persoonlijk had ik een gedicht van Ida Gerhardt (bijvoorbeeld de ‘De gestorvene’) nog een waardevolle toevoeging gevonden aan deze overigens prachtige bundel. Maar compleet kan een bloemlezing natuurlijk nooit zijn.
Samenvattend: een hele waardevolle bundel! Om cadeau te geven of om zelf te lezen. Een aanrader met daarnaast een uitstekende prijs-kwaliteit verhouding.