Meditatie: Een lieflijke nodiging
De nodigende Heiland belooft aan de vermoeiden en beladenen rust.
Rust... een veel begeerde zaak. Hoeveel mensen snakken ernaar. Het leven is onrustig en gejaagd.
Het tempo van deze tijd is moeilijk bij te houden. Veel mensen knappen af door een hartinfarct of vullen de wachtkamers van de psychiaters. Meer dan de helft van de WAOers kampt met stress.
De mens zoekt rust. Rust voor het hart... maar wie vindt ze? De ware rust is niet hier. Ze wordt alleen gevonden in God door Christus. Augustinus zei het al: "Gij hebt ons tot U geschapen en onrustig blijft ons hart in ons, totdat het rust vindt in U, o, God”.
Wanneer ik mijn zonde moe ben en mijn berouw, is er Eén Die rust geeft. De enige ware rust.
Zelf red ik het niet. Ontdekt aan mijn zonden, is mij dat duidelijk geworden. De wet verdoemt mij. Ook mijn beste werken zijn bezoedeld door de zonde. God kan er geen behagen in hebben.
Je kunt er zo moe van worden. Als je strijdt tegen een bepaalde zonde en je verliest het, telkens weer. Als je in de heiligmaking geen stap vooruit komt; als het afsterven van de oude mens zulk een moeizaam proces is.
Genade is het, alles uit handen te geven in de handen van de Heiland. Hij heeft door zijn heilswerk al de eisen van een rechtvaardig God voldaan. Door het geloof mag ik, tegen al het zichtbare in, weten dat op grond van Zijn verdiensten, alles weer goed is tussen God en mijn ziel. De zondelast valt af. Er komt liefde en vrede in het hart. Een vrede, met het verstand niet te vatten.
Zo vindt de moede en belaste bij Jezus rust.
Ik zál u rust geven!
Ik zál... dat is vast en zeker! Voor twijfel is geen plaats.
Hebt u rust nodig? Rust voor uw moegestreden hart?
Hij geeft rust!
De rust van de vergeving der zonde. De rust van het schuilen achter het bloed van het Lam. Rust... want stil wordt het hart. De dreiging van de vloek van de Wet is verdwenen; de aanklachten van het geweten zwijgen.
Dat is de zegenrijke vrucht van de vrede met God, door Jezus voor al de zijnen verworven. Rust onder het kruis.
Rust ook als de dood komt.
Hebt u kennis aan die rust?
Jezus alleen geeft de ware rust. Hier in beginsel. Straks voor eeuwig en volkomen. "Er blijft een rust over voor het volk van God." Nog roept de Heiland u tot zijn rust.
Komt herwaarts tot Mij... Ik zal u rust geven. Komt dan tot Christus. Hij nodigt u hartelijk en vriendelijk. Hij wil uw behoud. Valt hem te voet... en geef u met al uw onrust over aan de enige Rustbrenger.
Benaarstig u dan, om in die rust in te gaan. Buiten Christus wacht eeuwige onrust. Maar in en door Hem mag het zijn:
"'k Leg mij nu maar rustig daarop neer, Heere,
op Uw genade bouw ik
Op Uw liefde sterk en teer
Met mijn ganse hart vertrouw ik...
'k Leg mij nu maar rustig neer.
Amen, ja... kom haastig, Heer' ".