Dominee Bakker (HHK Nieuwe-Tonge): "Jongeren kunnen ons een spiegel voorhouden"
“Daardoor kun je nog groeien in je ambt, met behulp van een ervaren kerkenraad. Daarnaast kun je door je leeftijd makkelijker contact leggen met jongeren, heb ik gemerkt. Aan de andere kant heb je natuurlijk veel minder meegemaakt. Er zijn collega’s die eerst in het bedrijfsleven zaten en toen door God geroepen werden. Die maatschappelijke ervaring mis ik." Toch zit hij daarbij niet bij de pakken neer. “Van die zwakte probeer ik juist mijn kracht te maken. Dan zeg ik erbij: ik weet ook niet hoe dit werkt, en dan kom je er samen wel uit. Dat gaat over het algemeen heel goed." Bovendien is er vanuit de opleiding theologie is er nog sprake van een soort nascholing. “Dat waardeer ik heel erg. Vorige week was daar nog een bijeenkomst van, waarin het onder andere ging over vergaderen. Wat is nu een goede vergadering en hoe leidt je deze als voorzitter?"
Krampachtig
Hoe houdt hij rekening met jongeren onder zijn gehoor? “Kijk, ik vind het ontzettend belangrijk dat zowel kinderen, jongeren als ouderen de preek kunnen volgen. In het begin was ik daar wat krampachtig in. Dan keek ik de preek na of er wel een aparte passage voor jongeren in zat. Inmiddels gaat dat meer vanzelf. Afgelopen zondag ging het bijvoorbeeld over de eed. Dan denk ik vooraf bewust na: wat denkt een jongere hier nu van? Dat leer je als je met hen in contact bent, tijdens catechisatie bijvoorbeeld." Tot slot besluit hij al prekend ook wel eens om even een uitstapje te maken voor de jongeren.
Tijdens een recente catechisatie-les heeft de predikant het met de jongeren gehad over hun rol in de gemeente. “Ik denk dat ze allemaal iets voor de gemeente kunnen betekenen. Zowel de denkers als de doeners hebben iets toe te voegen. Alleen al door vragen te stellen kunnen ze ons een spiegel voorhouden. Ze zijn vaak… puurder en kritischer dan ouderen. Daar wil ik goed naar luisteren. Ze mogen best weten waarom wij wat doen. Zo kunnen we ook onze tradities toetsen aan het Woord."
Stevigheid
“Het meegeven dat ook zij een steentje bijdragen aan de gemeente vind ik echt een belangrijke. Dat ze iets kunnen betekenen voor de ander. Daarin is jong geleerd, oud gedaan toch?" Hoe zit het eigenlijk met de verschillen tussen jongeren en ouderen in de gemeente? “Ouderen staan wat steviger in de traditie en hechten over het algemeen aan het oude en vertrouwde. Daar wordt vaak wat kritisch naar gekeken, maar dat vind ik niet terecht. Het biedt een zekere stevigheid, een geworteldheid. We staan als gemeente toch in een hele lange traditie?"
“Jongeren daarentegen willen het meer zélf ontdekken en zélf antwoorden vinden. Het risico daarbij is dat ze vrij makkelijk afstand nemen van hun waarden. Dan is het goed om even pas op de plaats te maken, het is niet goed om al zo vroeg zoveel los te laten als je nog volop in ontwikkeling bent. Maar aan de andere kant zie ik ook hele jonge, bevlogen christenen. Die blijmoedigheid en dat enthousiasme zou ik ook graag aan de ouderen willen geven – voor hen is het gevaar dat ze gezapig kunnen worden."
Wijsheid
“Jongeren en hun vragen zetten mij regelmatig aan het denken, tijdens catechisatielessen bijvoorbeeld." Omgekeerd zet hij hen ook aan het denken. Een leidinggevende rol spelen de jongeren echter niet in de gemeente. “Het is primair de kerkenraad die de grote lijnen uitzet. Vanuit de Bijbel kun je stellen dat de wijsheid met de ouderen is. Zij hebben al veel geleerd in hun leven en mogen hopelijk ook al een langer leven met de Heere gehad hebben." Wat ds. Bakker betreft, is een combinatie van het jeugdige enthousiasme en de ouderlijke wijsheid in een gemeente dan ook mooi, en vullen beiden elkaar aan. “God geeft Zijn Heilige Geest aan oud en jong. Dat geeft een blijde verwachting."