Achthuizen, Zuidzijde en heel in de verte zijn ook Dirksland, Middelharnis en Sommelsdijk te ontwaren.
Achthuizen, Zuidzijde en heel in de verte zijn ook Dirksland, Middelharnis en Sommelsdijk te ontwaren.

Patrick Buijs vliegt regelmatig met een fotograaf boven Goeree-Overflakkee: "Eén van de mooiste eilanden die ik ooit heb gezien vanuit de lucht"

Buijs is geboren en getogen op Goeree-Overflakkee en komt uit een echte boerenfamilie. “Mijn ouders hadden eerst een boerderij in Melissant, later zijn we verhuisd naar de huidige Zuiderdieppolder tussen Stellendam en Melissant, wat toen nog Kroningspolder heette trouwens.” Hoewel hij zijn liefde voor de boerderij niet onder stoelen of banken steekt, wist de in Rotterdam woonachtige Buijs al vroeg dat hij geen boer wilde worden. “Ik vond het heerlijk om op te groeien op de boerderij, maar ik hield vooral van de machines. We waren altijd aan het lassen en aan het sleutelen aan brommers. Mijn broertje is wel boer geworden, dus met de opvolging van het familiebedrijf zit het wel goed.”

Gezien de combinatie van zijn liefde voor machines en zijn talent voor de exacte vakken was de studie werktuigbouwkunde aan de TU in Delft niet meer dan logisch. Toch is de stap naar piloot worden ook dan nog best groot. “Je moet het echt zien als een uit de hand gelopen hobby”, lacht Buijs. “Ik vind vliegen en de techniek van vliegtuigen leuk en heb daarom mijn vliegbrevet gehaald op de Rotterdamse Vliegschool. Pas later kwam het idee van fotograferen erbij.”

Commercieel vliegbrevet

Dat deed hij eerst zelf wanneer hij samen met andere piloten vloog, maar vliegen en fotograferen tegelijk was niet praktisch. Nu vliegt er altijd een fotograaf mee, één van hen is Max Broenink. “Het grote voordeel is dat we ons allebei volledig kunnen focussen op onze taak. Ik vlieg en wijs locaties aan, die Max vervolgens fotografeert. Hij heeft ook de foto’s van het eiland gemaakt trouwens.” Voor foto’s die vanuit de lucht worden gemaakt, gelden dezelfde regels als voor foto’s maken in de openbare ruimte, weet Buijs. “Het is natuurlijk niet de bedoeling dat we de privacy van mensen schenden.”

Het idee om luchtfoto’s te gaan maken kwam mede door de werkzaamheden van de geboren Melissanter. “Ik werk tegenwoordig in de waterbouw (bij Arcadis, GK) en voor sommige projecten is het handig als er luchtfoto’s beschikbaar zijn.” Buijs registreerde in 2014 zijn bedrijf Topview Luchtfotografie en haalde zijn commerciële vliegbrevet, waarna hij officieel commerciële vluchten mocht uitvoeren. “We leveren nu vooral foto's aan overheidsinstanties en aannemers van grote projecten.”

Koud klusje

Wat begon als hobby, is nu een serieuze bijbaan. “We proberen elke week minstens één vlucht te maken, al zijn we daarbij afhankelijk van het weer. Bij onweer vliegen we niet en bij regen zijn de foto’s vaak minder van kwaliteit. Behalve als je net na een regenbui vliegt, dan zijn de kleuren van het landschap heel mooi. Of als je bijvoorbeeld een regenboog kan fotograferen.” De foto’s worden niet geschoten met een raampje ertussen. “Die gaat open, want glas geeft ongewenste reflecties. Het is dan wel koud”, lacht Buijs. “Daarom kiezen we vooral de mooie dagen uit om te vliegen. Een raam open tijdens een regenbui is niet zo goed voor de elektronica in het vliegtuig.”

De eerste coronagolf was in heel veel gevallen natuurlijk verschrikkelijk, maar bracht voor Patrick Buijs wel onverwachte voordelen mee. “Het weer was in het voorjaar ideaal voor ons. Daar kwam bij dat veel mensen thuis werkten en er veel minder vaak een bouwproject op locatie bezocht werd. Dan zijn luchtfoto’s een mooi alternatief om te zien of alles goed verloopt. Bovendien zijn luchtfoto’s een absolute meerwaarde omdat je zowel het overzicht als details in beeld kunt brengen. De gemaakte foto’s gingen in veel gevallen rechtstreeks naar de bouwkeet.”

Veel te zien

Het is echt genieten om boven Goeree-Overflakkee te vliegen, vertelt Buijs enthousiast. “Ik heb wereldwijd al boven heel wat eilanden gevlogen, maar zo mooi als ons eiland heb ik het nog niet gezien.” En dat zegt hij echt niet omdat het toevallig zijn geboortegrond is. “Er is zoveel te zien met de natuurgebieden en woonkernen. Bovendien gebeurt er ook van alles, zeker omdat ik weet hoe het eiland er dertig jaar geleden uitzag, en tien jaar geleden.”

Wat volgens Buijs met name opvalt vanuit de lucht is de verbeterde infrastructuur en verschillende langzaam groeiende woonkernen. “Vroeger waren de havens bijvoorbeeld oude kades met wat bootjes, nu zijn het prachtige moderne jachthavens. Vanuit de lucht zie je pas echt goed hoeveel Middelharnis is gegroeid. En dan zijn er nog de nieuwe campings, zonneparken (bij Ooltgensplaat) en de windparken.”

CO2-neutraal

Gevaarlijke avonturen heeft Patrick Buijs gelukkig nog niet beleefd in de cockpit van zijn geliefde Cessna 172, het toestel dat hij huurt voor een rondvlucht met fotograaf. “Ik ben nog nooit bang geweest in de lucht. Dat komt zeker ook door de gedegen vliegopleiding, waar je alle belangrijke noodprocedures leert. Ik heb wel eens wat kleine dingetjes meegemaakt, zoals een lampje dat begon te branden. Dan is het een kwestie van een checklist volgen en was er uiteindelijk weinig aan de hand.”

Vliegen is niet heel goed voor het milieu, weet ook Buijs. “We vliegen zoveel mogelijk CO2-neutraal. Daarom staat op iedere factuur een ‘Compensatie CO2-emissie’. Die is goed uit te rekenen aan de hand van de gebruikte hoeveelheid brandstof.” Die bedragen gaan volledig naar Trees for All, een organisatie die al twintig jaar bomen plant. “Ik vind het belangrijk dat onze footprint zo klein mogelijk is.”

De vaste vliegroute Goeree-Overflakkee zonder plaatsnamen.
Afbeelding
De vaste vliegroute op een luchtvaartkaart.
Patrick Buijs (links) met een van de fotografen.