Column opinie: Op reis
Is het nodig om verdere uitleg te geven? Veel botsingen tussen christenen en de samenleving zijn al lang bekend. Het homohuwelijk, abortus, zondagsrust… Er heerst onbegrip onder de Nederlanders. Ze begrijpen het belang van het leven niet en het belang van rust om God te kunnen zoeken. Zij kennen de blijdschap en liefde die het geloof biedt niet. Zij weten niet van een God Die gebeden verhoort en zorg draagt voor alles op deze aarde.
Het verdwijnen van Bijbelse waarden verandert heel de samenleving in een samenleving die alles goed lijkt te vinden. Natuurlijk is dat niet mogelijk. Je kunt nooit alles goed vinden, hoe ver tolerantie ook mag gaan. De mening van christenen bijvoorbeeld, valt echt niet goed te vinden. Die druist in tegen de heersende normen en waarden. En dus is die niet oké. Zegt men.
En toch, dankzij al die tolerantie lijkt de liefde te verkillen, de verdraagzaamheid onderling juist af te nemen. De mens maakt zijn eigen keuzes, maar hoe hij tot die keuze komt interesseert maar weinigen. Mensen zijn meer dan ooit op zoek naar de zin van het leven. Hoeveel mensen zoeken er niet naar rust en liefde?
En juist dat is te vinden in het geloof in de almachtige, liefdevolle God. Rust en vrede voor lichaam en ziel. Voor die zekerheid ben ik graag vreemdeling op deze aarde. Het leven op aarde is immers maar een doorgang naar een heilige volmaakte plek, dicht bij God.
‘Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.’ – 2 Korinthe 5:1.