Columnziekenhuis: (11) Snel, maar wel veilig
In deze kamer worden inwendige onderzoeken uitgevoerd bij kinderen. Denk bijvoorbeeld aan het inbrengen van een maag- of duodenumsonde, het uitvoeren van een colonscopie, het in beeld brengen van de blaas en urineleiders en het fotograferen van de slokdarm. Met andere woorden: overal waar een gaatje zit, kunnen wij naar binnen, spuiten contrast in het lichaamsdeel en beelden dat af met röntgenstraling. Het contrast wat wij laten drinken of inspuiten beeldt zich zwart af op de röntgenfoto, waardoor wij de anatomie en eventuele afwijkingen daarvan goed kunnen zien. Deze onderzoeken gebeuren bij kinderen van een aantal weken tot volwassen pubers.
Ook in deze kamer gebeuren memorabele dingen. Eens moest ik bij een colonscopie assisteren. We brachten een maagsonde in bij een klein mannetje en via de sonde werd contrastvloeistof ingespoten. Dit patiëntje had een stoma waarbij uit twee gaatjes ontlasting kwam en tijdens dit onderzoek was het cruciaal te weten uit welk gaatje de ontlasting als eerste zou komen. Ik had een schaar gepakt en bij een van de gaatjes gelegd, zodat we ze van elkaar konden onderscheiden op de röntgenfoto. Tijdens het inspuiten keken we onder doorlichting en zagen we het contrast door de darmen bewegen richting de gaatjes. En dan is het wachten. Wachten op het moment suprême. De radioloog liet het kindje op zijn zij draaien waardoor ik de gaatjes niet meer kon zien. Hierdoor zag ik ook niet waar mijn schaar lag en welk gaatje we nu zagen op de röntgenfoto. Ik stelde voor dat ik om de tafel zou lopen. De radioloog maande mij dat ik snel moest zijn, dus liep ik in flink tempo om. Terwijl ik halverwege ben, stap ik met mijn voeten op een aantal kabels die ineens wegschuiven. Ik verlies mijn evenwicht en stort met loodschort en al ter aarde. Daar lag ik dan languit. Beseffend dat iedere seconde telde, klauterde ik snel weer op en liep naar mijn plek. De radioloog kijkt me aan over haar bril en zegt stoïcijns: “Als ik snel zeg, bedoel ik wel veilig.” Met een glimlach op onze beide gezichten gingen we snel verder met ons onderzoek. En het moment suprême? Ik was net op tijd.