Neem en lees: In de handen van Islamitische Staat
Als volwassene in het vrije Tsjechië, koos Petr ervoor om vervolgde christenen te dienen. Dit deed hij vooral in islamitische landen in Afrika en het Midden-Oosten. In 2015 werd hij in Sudan gearresteerd en als ‘spion’ veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Hij belandde in een cel met IS-terroristen, die hem martelden en vernederden. Het waargebeurde verhaal van wat God deed in en door het leven van Petr heeft al tienduizenden over de hele wereld geïnspireerd. In dit boek vertelt Petr voor het eerst het hele verhaal.
De vertaling is van Th. Van Eijzeren. Ter bescherming van de christenen die SDOK dient, en vooral degenen met wie Petr samenwerkte, zijn bepaalde namen of herkenbare details in dit verhaal weggelaten of gewijzigd. De originele titel is: Imprisoned with IS – Faith in the face of evil.
De tekst waarmee de schrijver inzet is: Filippenzen 1 :29 ‘Want aan u is uit genade gegeven in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden.’
Het voorwoord is van André van Grol, directeur SDOK. Enkele citaten volgen:
Petr Jasek uit Tsjechië werd in 2015 gevangengenomen in Sudan. Hij was werkzaam voor onze Amerikaanse zusterorganisatie Voice of the Martyrs en werd gearresteerd op verdenking van ‘spionage’. De werkelijke rede was dat de overheid erachter was gekomen dat hij vervolgde christenen had bezocht om hulp te bieden.
Petr kwam in de gevangenis en werd opgesloten in een cel met IS-jihadisten. Zij pakten hem hard aan vanwege zijn geloof. Ondanks de martelingen en vernederingen ervoer hij een diepe vrede, zoals hij nog nooit had meegemaakt. Na een veroordeling tot levenslange gevangenschap kwam hij in februari 2017 onverwacht vrij.
De vraag blijft hangen: waarom ging God deze weg met Petr? Wat was Zijn bedoeling met deze trouw werker? Na enige tijd in de cel werd het Petr duidelijk dat hij een taak had in de gevangenis. Hij moest het Evangelie delen met zijn medegevangenen. Zijn gebed veranderde van: ‘Wilt U mij vrijlaten en doen terugkeren naar mijn familie?’ in: ‘Wilt U mij gebruiken in Uw Koninkrijk?’
Wat blijkt uit het verhaal van Petr?
Hoe moeilijk onze omstandigheden ook zijn, Gods genade en liefde zijn altijd groter. De directeur van SDOK hoopt dat het lezen van dit indringende verhaal bemoediging geeft in uw persoonlijke omstandigheden én dat u met ons naast vervolgde christenen wilt staan. Zij hebben uw gebed hard nodig.
Blz. 91/92
“Terwijl Petr dacht ontslagen te worden uit de gevangenis, gebeurde juist het tegenovergestelde. Hij werd niet op het vliegtuig gezet, maar naar een verhoorkamer. Na een paar minuten kwam er een man binnen die aankondigde: ‘U wordt nu aan ons overgedragen. Wij zullen uw zaak zorgvuldig voorbereiden voordat deze voor de rechter komt.’ De hoogste veiligheidsfunctionaris verscheen. Ik herkende zijn geruite jasje en dacht terug aan mijn ondervraging op het vliegveld van Khartoem. Toen hij mijn schone kleren zag, begon hij te lachen. Hij zag mijn verwarde blik en lachte nog harder. Hulpeloos keek ik toe hoe hij van deze situatie genoot. Ik kon niets anders doen dan wachten. Ik was erin getrapt – het spelletje van de bewakers had gewerkt…’’
Blz. 93
“Met tegenzin verwisselde ik mijn schone kleren weer voor de vuile gevangenisplunje die ik in mijn reiskoffer gestopt had. Wanneer zou ik ze terugzien? Ik haalde mijn deken eruit, een paar extra kledingstukken, wat shampoo, toiletpapier en mijn portemonnee met daarin, tot mijn verbazing, nog steeds mijn Sudanese ponden. De beambten stonden me toe ook medicijnen mee te nemen – de ijzersupplementen en wat antibiotica – en ze bij de opslagruimte te registreren. Toen volgde ik de bewakers naar een primitieve cel.
De ruimte was 5,5 meter lang en 4,5 meter breed. Vijftien mannen zaten op de grond, die bedekt was met een vuil rood tapijt. Drie van hen rookten; de dampen kringelden door de bedompte lucht. Er was niet genoeg ruimte om te lopen, dus ik legde mijn deken op de vloer en ging er met gekruiste benen op zitten. Ik wist dat er in deze houding makkelijk een bloedprop kon ontstaan, en als dat gebeurde, zou ik waarschijnlijk sterven. Er bleven nieuwe gevangenen arriveren totdat we uiteindelijk met mee dan twintig man in een hok van zo ’n vijfentwintig vierkante meter opeengepakt zaten. Een ventilator blies de warme lucht rond die door het enige raam binnenkwam en de deur van de cel was vergrendeld. Zo tegen mijn bezwete celgenoten aangeplakt voelde ik me claustrofobisch en vies…’’
Een enkele passage uit de epiloog:
Wat heeft Petr geleerd van zijn verblijf in de Sudanese gevangenis?
“Sudan maakte me dankbaarder voor de Bijbel dan ik in Tsjechië ooit was geweest. De Heilige Geest spreekt altijd tot ons wanneer we Zijn Woord lezen. Dat ervoer ik het meest intens toen de consul van de Tsjechische ambassade me een Bijbel overhandigde. Terug in mijn cel las ik hem van kaft tot kaft. Ik ontwikkelde een honger naar Gods Woord die ik nooit eerder gekend had. De tegenwoordigheid van Christus daar in mijn cel was rechtstreeks, krachtig en echt. Hoe meer ik Gods Woord las, hoe hongeriger ik werd om God beter te leren kennen. Eindelijk begreep ik beter wat Paulus bedoelde toen hij schreef: ‘Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een alles overtreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg.
Tijdens deze diepgaande, intense tijden van Bijbellezen heb ik meer preken voorbereid dan ik kon uitspreken, en tot op de dag van vandaag heb ik ze nog niet allemaal gehouden. Het Woord van God is niet gebonden – zelfs niet als Gods kinderen in de boeien geslagen zijn.’’
Een indrukwekkend boek vanuit de praktijk en ondervinding geschreven. Neem en Lees! Het is de moeite meer dan waard. Wat een lessen voor ons in het vrije Nederland! Beschamend.