Ethiek: Eenheid
Nu is die zichtbare eenheid wel een groot probleem geworden. Ooit heb ik weleens gelezen dat er wereldwijd zo’n 30.000 groepen en kerkverbanden zijn. Die allen noemen zich kerk van Christus. De eenheid in organisatorisch verband is echter ver te zoeken. Ook in Nederland zijn er honderden kerken en groepen. Wat hebben er sedert de pinksterdag veel goede maar ook verkeerde dingen plaatsgevonden. Kennelijk vinden we het moeilijk om elkaar vast te houden.
Er zijn heel wat scheuringen in de kerk geweest. De belangrijkste zijn de scheiding tussen de kerk van het Oosten en het Westen in de 11e eeuw en de scheuring van de kerk in de 16e eeuw. De Reformatie hield een breuk in met de Rooms-katholieke kerk. Onze belijdenis stelt zelfs dat de Roomse kerk de antichrist is. De kloof tussen Rome en de Reformatie is dus heel diep. De Roomse kerk heeft de volgelingen van Luther en Calvijn bitter vervolgd. En zo is de kerk der Reformatie ontstaan. Trouwens, vanaf de 16e eeuw zien we ook het verschijnsel van landskerken. We krijgen dan de kerk van Frankrijk, Engeland, etc. De opkomst van de nationale staten heeft ook de kerk niet onberoerd gelaten.
Inmiddels leven we in de 21e eeuw. De kaart van de kerk ziet er treurig uit. Het is een verdeeld en verwarrend geheel. Eigenlijk zouden we ons ervoor moeten schamen. Toch gaat de huidige situatie verder. Kunnen we er iets aan doen? Zelf ben ik daar zeer terughoudend in. Ergens voel ik me wel thuis bij een woord van Kohlbrugge die op alle ijveren van bijvoorbeeld A. Kuyper zeer afwijzend heeft gereageerd. Eenheid wordt door God gewerkt en als wij mensen dat moeten doen geeft het alleen maar meer verwijdering en moeite. Dus dat er snel eenheid zal komen zie ik nog niet zo zitten.
Maar hoe staat het nu met het grootste kerkverband op aarde? Het grootste kerkverband op aarde is de Rooms-katholieke kerk. Die kerk is heel ver verwijderd geraakt van de leer der Schrift. We zouden veel dingen kunnen noemen. Naast de Bijbel heeft ook de kerkelijke traditie goddelijk gezag. De Paus is het plaatsvervangend hoofd van de kerk, en tal van zaken meer. De meeste ingrijpende dwaling ligt op het punt van de leer van Christus. In een Roomse kerk staat Maria in het middelpunt. In een Roomse kerk is men het offer van Christus aan het herhalen. In een Roomse kerk wordt Christus, naar mijn vaste overtuiging, oneer aangedaan. Let wel, ik zeg niet dat roomse mensen niet behouden kunnen worden. Dat kan zeker, maar de leer van die kerk in niet naar de Bijbel.
Waarom schrijf ik dit allemaal op? We denken na over eenheid van de kerk. Wat zou het een wonder zijn als de Roomse kerk eens zou weerkeren naar de eenvoud van de Schrift en naar de heerlijkheid van Christus. Wat zou het een wonder zijn als Rome weer voluit en alleen de rechtvaardiging door het bloed van Christus zou gaan leren en belijden. Het zou inderdaad een wonder van Godswege zijn. En wat zal dat een ingrijpend gevolg hebben voor Gods kerk op aarde. Nee, vandaag de dag is het zo niet, maar het is wel iets om te hopen en voor te bidden. Ik denk niet dat Luther en Calvijn hier anders over gedacht zouden hebben. Terug dus naar de boodschap van de Schrift en de glorie van Christus. Een gedachte om over na te denken, te bidden te hopen. Ook anno 2020.