Opiniecolumn: Reizen door rijstvelden tijdens pittige pandemie
In eerste instantie zagen veel mensen (mezelf incluis) corona als een veredelde griep, ontstaan door een vleermuis consumerende Chinees. Al vrij snel werd het duidelijk dat het ernst was: er ontstond in rap tempo een pandemie van middeleeuwse pestproporties. Een collectieve paniek ontstond. Inmiddels is de eerste golf achter de rug en is de moderne mens gewend aan het virus, en misschien zelfs wel afgestompt over de ongelofelijke hoeveelheid berichtgeving die er de afgelopen tijd over was.
Terwijl in de wereld de ene brandhaard na de andere ontstaat door het ontkennen van het virus of het te snel versoepelen van de regels, lijkt een deel van Nederland corona al weer bijna vergeten. Tenslotte is het nu voor veel mensen vakantie, en dat is een grondrecht zonder gelijke. Jammer voor het coronavirus, maar de vakantie moet en zal doorgaan. De Rijksoverheid geeft alle landen buiten Europa een dringend negatief reisadvies: reis alleen als dit echt noodzakelijk is. Maar ja, nu blijkt voor sommigen dat vakantie naar Indonesië of Amerika echt noodzakelijk is – een levensbehoefte, zo u wilt.
De landelijke overheid schrijft verder over het vakantiegaan buiten eigen land: ‘Nederland gaat geen toeristen repatriëren. (…) let op. De situatie kan snel veranderen. Als ergens een grote corona-uitbraak is, kan een land of regio zo maar weer op slot gaan. Of u dit risico wilt nemen, is een keuze die u zelf maakt.’ En terecht. Prima als je nu per se rijstvelden wilt zien, maar zorg dan ook zelf maar dat je thuiskomt als het misgaat.