Ethiek: Waar gaat het om…?
Er is helaas veel verwarring over die vraag. Sommigen zien de kerk als een gemeenschap losse individuen die geboeid zijn in religieuze zaken. De één houdt van die prediker en de ander weer van een ander. De één legt de nadruk op bevindingen en een ander wil meer concrete handvatten voor het leven. Kortom, er zijn tal van opvattingen waar het in de kerk over hoort te gaan maar die ten diepste geen hout snijden. De kerk is een planting van God de Vader en in de kerk klinkt de boodschap van verlossing van verloren zondaren. Die boodschap heeft de kerk getrouw en bij herhaling te brengen. Hoe moet die boodschap gebracht worden. Ook daarover gaan de meningen weer heel ver uiteen. Voor sommigen is het al heel mooi als mensen iets beleven van hun ellende. Anderen stappen daar overheen en doen net alsof elke kerkganger een kind van God is. Kortom, er is een veelheid aan opvattingen als we het over de kerk en haar taak hebben.
Maar laten we eens luisteren naar de Bijbel. Paulus wenste niet anders te preken dan Jezus Christus en Dien gekruisigd. De boodschap van de kerk is de verlossing door het oprechte geloof in Christus. Aan die boodschap zit heel veel vast. In de eerste plaats moeten mensen weten dat ze diep ellendig zijn. We beseffen dat eigenlijk niet maar het is wel de realiteit. Ons leven is eigenlijk net als een doodziek mens die niet weet dat hij wankelt naar het einde. De kerkdienst zou eigenlijk een bezoek moeten zijn aan een arts die met ons de scan doorneemt en laat zien dat ons lichaam tot de dood toe is aangetast. U kunt zich het mogelijk wel indenken. U gaat naar de dokter en er wordt een scan gemaakt. En dan blijkt uit de scan het allerergste. Zonder ingrijpen heeft u nog maar enkele maanden of weken te leven. Dan zakt de grond onder je voeten weg. Heeft u dat al eens meegemaakt in de kerk? Werd u dat al eens aangezegd, van Gods wege. Paulus wist van de schrik des Heeren en daarom bewoog hij de mensen tot het geloof. Een kerkdienst zonder huivering heeft eigenlijk niet aan zijn doel beantwoord.
Maar het Evangelie wijst ons op het enige middel ter verlossing. Dat is de enige en blijde boodschap in deze wereld. Helaas, sommigen gaan aan die boodschap voorbij. Anderen denken hooguit aan de wenselijkheid van Christus en raken soms verstrikt in hun eigen gedachten. De Heilige Geest echter overtuigt ervan dat we zonder Christus en het geloof in Hem niet voor God kunnen bestaan. Daarom moet in de kerk de boodschap van de gekruisigde Christus klinken. Het is die Zaligmaker die mensen nodig hebben. Wee ons als we met iets anders de eeuwigheid zullen binnen gaan. We komen voor eeuwig om. Welgelukzalig als we door een waar geloof onze ogen mogen slaan op de geschonken Christus. Dan zijn we zalig en dan zullen we de eerkroon dragen. En dat alleen door Gods genade. Genade voor verlorenen is de boodschap en de rijkdom van de kerk. Laten we die rijkdom zoeken en laten we vooral die Christus prediken. Dan komt God aan Zijn eer en ontvangen zielen de zaligheid. Ooit schreef H.F. Kohlbrugge de woorden tevreden met het Lam. Met dit Lam gaan we veilig. Het is de ware en enige schat van de kerk. Ook vandaag.