Opiniecolumn: Pinnen doet minder 'pijn' aan je portemonnee
Persoonlijk voel ik er meer van als ik met contant geld betaal dan met de pin. Dan zie ik op het moment zelf hoeveel geld eraf gaat, en denk ik meestal nog een tweede keer na of ik het wel echt ga kopen. Met de pin doe je dat minder snel, ik en wat ik weet meerdere leeftijdsgenoten tenminste, en merk je erna pas dat je minder geld hebt. Ik was gisteren op de dijk met een vriendin, en zij heeft een instelling op haar pinpas staan dat ze maximaal 100 euro op een dag kan pinnen. Daar zat ze zo aan, zonder dat ze het door had. Ik heb mijn broodje bij de Hema met contant geld betaald, en ik merkte dat ik echt wel doorhad dat ik mijn geld kwijt was.
Ik denk dat meerdere mensen van mijn leeftijd dat probleem ook wel hebben, maar aan de andere kant neem ik het ons ook niet kwalijk. We zijn tieners, we hoeven niet zo hard op ons geld te letten om zeker te weten dat we de boodschappen van deze week nog kunnen betalen of de waterrekening, en dus kopen we sneller ergens een ijsje of dat leuke t-shirt. Vaak zit erachter ook de gedachte: ‘Het is toch míjn geld, dus ik mag toch zelf bepalen wat ik ermee doe?' Of: 'Ik heb er zelf hard voor gewerkt, ik mag mezelf wel even trakteren’.
Eerlijk, zo denk ik ook. En ik zie daar geen problemen in, want die gedachtes kloppen ook. Maar toch vind ik het fijn als er weer gestort wordt op mijn rekening, en ik weer geld heb (om uit te geven). Nederlanders zijn immers best gierig, en we houden van hebben ;-).