Column: Sommelsdijk heeft al zoveel
Na de samenvoeging van de vier gemeenten van het eiland verdwenen veel van die sentimenten. Een ding is echter niet verdwenen en dat is de argwaan van veel Sommelsdijkers tegenover Middelharnis. Zo schreef een collega over ‘de berg van Middelharnis’ en direct na het verschijnen van de krant werd er al gebeld en gemaild, want de ‘de berg’ lag toch echt op het grondgebied van Sommelsdijk? Ook andere ‘grensvergissingen’ van onze kant leverden direct een reactie op van Sommelsdijkers. Waaraan ligt toch die argwaan tegenover Middelharnis? In veel publicaties wordt Middelharnis-Sommelsdijk een tweelingdorp genoemd. In mijn argeloosheid denk ik dan dat tweelingen toch zo niet met elkaar omgaan, zeker niet als ze eeneiig zijn? Dan praat je toch niet van de ‘goede en de verkeerde kant’ van de Langeweg? Ik begrijp die antipathie van de Sommelsdijkers tegenover de Middelharnissers niet zo. Sommelsdijk heeft toch al zoveel meer dan Middelharnis? Oké, toegegeven: jarenlang was Sommelsdijk het grootste dorp van het eiland. Enkele jaren geleden heeft Middelharnis ze ingehaald, maar dat wordt misschien nog wel eens rechtgetrokken. In Sommelsdijk hebben ze zoveel meer dingen dan Middelharnis: allereerst is daar de rijke – en bewaarde – historie, zie de activiteiten van Sociëteit Rethorica. Wat dichterbij in het verleden had men de primeur van de eerste en de grootste supermarkt van het eiland: de Prijs-slag en was er de ‘darmenfabriek’. Verder staat er een prachtig sportcomplex, het Streekmuseum, een molen en woont de burgemeester – van het hele eiland – in het dorp. Ook is het dorp de bakermat van de van enige faam genietende bierbrouwerij Solaes en staat er het kantoor van deze krant. Ik vraag me af: wat willen ze nog meer? Winkels? Ze wonen dicht bij D’n Diek, waar ze een keur van winkels binnen handbereik hebben. Ja, dat is wel in Middelharnis, maar veel dorpelingen van elders zouden hier toch jaloers op zijn.