Dominee Hoek komt naar Gereformeerde Kerken Ouddorp en Stellendam: "We voelen ons geroepen"
Omdat het door de veiligheidsmaatregelen rond het coronavirus nog niet is toegestaan om de diensten met meer dan 30 personen te houden, zullen de bijeenkomsten online worden uitgezonden. Ds. Hoek: “Ja, de gemeente en wij hadden ons die zondag van bevestiging en intrede te Ouddorp en Stellendam natuurlijk anders voorgesteld. Maar wie had begin dit jaar op deze pandemie gerekend? En, gelet op de gezondheidszorgen met alle onzekerheden in gezinnen en voor de economie, is een intrede-zondag in kleine kring echt een ‘minor problem’. Bovendien zijn de leden van beide kerken via een onlineverbinding toch direct met ons verbonden, al zul je daarmee niet iedereen bereiken. Ik hoop echter zo snel als mogelijk is met de kennismaking te beginnen en de gemeenteleden thuis te mogen treffen. Uiteraard zien wij uit naar de beide diensten van bevestiging en intrede. Het is ook goed om op die manier het afscheid van Bunschoten-Spakenburg en een nieuw begin op Goeree te markeren. En het is vooral mooi om dat voor Gods aangezicht te doen.”
Standplaatsen
Ds. Hoek (58) is geboren in Zeist, getogen in Nijkerk op de Veluwe. Na de middelbare school in Amersfoort bezocht hij de Theologische Hogeschool van de (toen nog) Gereformeerde Kerken in Kampen. Sinds 1987 is hij predikant, achtereenvolgens in Midwolda, Wijnjewoude, Zwartsluis met Belt-Schutsloot, Lutten-Slagharen en was vanaf 2009 verbonden aan de Gereformeerde Kerk Bunschoten-Spakenburg. Deze gemeente telt rond 3900 leden en heeft bij volledige bezetting een team van 3,5 predikant en 2 kerkelijk werkers. De wijk van ds. Hoek telde 1300 gemeenteleden.
Het gezin van de predikant telt vier personen. Zijn echtgenote Marjan (50) komt uit het Groningse Midwolda. Met veel plezier werkte zij in Bunschoten in woongroepen voor mensen met een verstandelijke beperking. Die baan heeft ze met spijt moeten opzeggen, maar zij gaat dit najaar vast weer op zoek naar soortgelijk werk op de Eilanden. Ds. en mevrouw Hoek verhuizen nu zonder de kinderen, al gaat hun zoon Gijsbert wat adres betreft met hen mee. Hij is echter meestal op de KMA in Breda. Dochter Gerjanne (getrouwd met Jonathan) woont in Hilversum.
Medepelgrim
“Ik ben - met enig vreze en beven - predikant geworden omdat ik graag in de kerk Gods Woord wilde dienen en in Christus’ naam met de mensen, van jong tot oud, als medepelgrim wilde oplopen op hun weg door het leven. In het besef dat je daarin afhankelijk blijft van Gods roeping, de trouw van onze Heiland en de werking van Gods Geest. Dat vond ik bij mijn eerste intrede in 1987 en dat is niet veranderd. Dit in tegenstelling tot de tijd en de cultuur. Want geloven is nu absoluut niet meer vanzelfsprekend. Het vraagt wat van mensen om bij de kerk te blijven. Hoe kan ik in deze tijd Woorden van God spreken die ertoe doen? Hoe kun je, Christus volgend, herder zijn in deze ingewikkelde en veeleisende tijd? Christenen worden een minderheid in dit land en wij beseffen nog maar half wat dat voor de kerk verandert en zal veranderen. Maar rotsvast blijft staan dat het Evangelie onvoorstelbaar goed nieuws is voor alle mensen. Een genadeloze wereld kan niet bestaan. Hoe kunnen wij elkaar en onszelf kennen, als God ons niet wil kennen in Jezus Christus?” zegt ds. Hoek.
Hoe ziet u een eigen identiteit, een zo groot mogelijke eenheid van plaatselijke kerken? Samen in de naam van Jezus?
“Dat laatste staat natuurlijk altijd voorop. We geloven immers in één kerk. Dus ik zal zeker moeite doen voor goede contacten en samenwerking op punten zoals evangelisatie of vorming en toerusting. Ik hecht aan de naam Gereformeerd. Niet als een etiket, maar in (zeg ik dan toch maar) de bevindelijke zin van dat woord: eerbied voor de Here en daarom eerbied voor Zijn Woord, verwondering over Zijn onverdiende genade in Jezus Christus, vreugde dat we daaruit mogen leven. Die vreugde krijgt vorm in geloofsbeleving en viering, van oudsher in de psalmen en de gezangen. Nu ook meer in evangelische liederen en muziek. Uiteraard ben je open voor deze samenleving, want we worden hier en nu door God geroepen te midden van alle mensen te leven. En tegelijk hoor je ánders te zijn als je van Christus bent. Kerken hebben een eigen kleur en identiteit en daar moeten ze vooral vanuit Woord en Geest aan bouwen”, stelt de predikant.
Vergeleken met uw standplaatsen tot dusver komt u in een heel andere regio te wonen: was dat een punt van overweging?
“Ons leven heeft zich tot nu toe afgespeeld in het midden, noorden en oosten van Nederland. Nu naar Goeree-Overflakkee. Onze (schoon)ouders komen dan opeens op 315 km afstand te wonen, terwijl onze (autoloze) dochter in Hilversum ook niet meer makkelijk éven kan langskomen. Dat was best een aspect in onze overwegingen, want onze ouders zijn op leeftijd. Hoe vroom het ook mag klinken: we voelden ons geroepen en dat woog zwaarder.” Ouddorp is voor de familie Hoek niet onbekend. Zij brachten daar jarenlang in het voor- en najaar een weekje door in een huisje van de kerk op de Prinsenhof, gecombineerd met preekbeurten in Ouddorp en Stellendam. De contacten met de beroepingscommissie kwamen onverwacht, maar waren meteen warm en enthousiast. We hebben dat ervaren als leiding van de Here en haast onmiddellijk was duidelijk dat dit de weg was om te gaan. Dominee en mevrouw Hoek verhuizen 11 juni naar de opgeknapte pastorie aan de Duffelweg in Ouddorp. “Wij zijn zeer dankbaar voor het vele werk dat door vrijwilligers in en aan de woning is verricht”, besluit de predikant.