Ethiek: China
Het zou best kunnen dat ergens de komende jaren het hele financiële stelsel bezwijkt onder de alsmaar groeiende schulden. Het geeft toch te denken dat er biljoenen moeten worden uitgegeven om de coronacrisis enigszins de baas te blijven en heel vreemde verstoringen te voorkomen, alhoewel niemand raar moet opkijken als er binnenkort echt een enorme crisis uitbreekt. Als er een paar banken zouden omvallen, dan geeft dat veel beweging en kan het zomaar in een depressie eindigen. Maar het merkwaardigste is wel de handelwijze van China. Het gedrag van deze grootmacht roept meer en meer vragen op. Ik wijs maar op enkele zaken.
In de eerste plaats is China een belangrijk land voor de productie van goederen. Mondkapjes komen uit China. En tal van andere zaken worden daar gemaakt. Er zijn maar weinig zaken die eigenlijk niet uit China komen. Wie eens in de Action rondloopt, komt tal van producten tegen die door Chinezen zijn geproduceerd. Ook zijn de Chinezen dominant aanwezig in Afrika. Ze halen er allerlei grondstoffen vandaan en oefenen invloed in een werelddeel dat toch al gebukt gaat onder corruptie en wanbeleid. China is een grootmacht en dat wil men ook graag weten. De wereldwijde handel is voor een belangrijke deel mede van China afhankelijk. Het zijn zaken die te denken geven en het oplaaiende conflict tussen Amerika en China rond een handelsdeal gaat ook echt ergens over. Er kan veel gezegd worden over de huidige president van Amerika, maar in zijn aanpak van China slaat hij wel de spijker op zijn kop. Eerlijke handen is niet iets waar China erg goed in is en daarom is het stellen van paal en perk noodzakelijk.
Daar komt nog iets bij. We lezen in de krant over Hongkong. Deze stad is van oudsher een Engelse kroonkolonie, waar mensen een zekere vrijheid genoten tot op de dag van vandaag. In de vorige eeuw is deze stad overgedragen aan China met de belofte dat het een vrije stad zou blijven met een eigen bestuur. Inmiddels weten we dat daaraan flink afbreuk gedaan dreigt te worden. China lijkt aan te sturen op integratie van de stad in het geheel van China, wat uiteindelijk een politiestaat is. Ook rond Taiwan zien we hetzelfde geschieden. Dit eiland wordt gezien als een afvallige provincie van China en men laat keer op keer blijken dat daarin verandering moet komen. Op termijn kon de vrijheid in Taiwan best weleens voorbij zijn. Rest nog de gedachte dat China de heerser in Noord-Korea de hand boven het hoofd houdt. En dan blijkt dat de Chinese macht best veel zorgen geeft. Als bovendien er claims worden gelegd op internationale wateren en andere zaken, dan betekent dit dat de vrije wereld moet oppassen. Het zou zomaar kunnen dat er nieuwe spanningen ontstaan die moeilijk te beheersen zijn. Rond de Stille Oceaan voltrekt zich in ieder geval een bedenkelijk scenario. Het zou de coronacrisis weleens in ernst kunnen overtreffen.
Tenslotte nog iets. We weten dat China een communistisch land is. Enkele decennia geleden leek er ruimte te komen voor de kerk in dat land. Inmiddels worden de touwtjes weer strak aangetrokken in seculiere zin. Christenen in dat land zijn tweederangs burgers en dat geeft te denken. Hoewel de broeders en zusters in dat land er soms net iets anders tegenaan kijken. Sommigen weten dat verdrukking hoort bij het leven van de kerk op aarde. Juist in de moeite wil God Zijn kerk bouwen en reinigen. Soms bidden mensen in China voor de christenen in het westen. Wij zijn soms vergeten wat de Heere heeft nagelaten aan Zijn kerk op aarde. In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar heb goede moed, Ik heb de wereld overwonnen. Een wetenschap die we niet moeten vergeten.