Column: Zonneschijn in quarantainetijd
Totdat ik de straat op ga en diverse mensen zie lopen met mondkapjes, winkels en sportscholen die gesloten zijn, supermarkten die allemaal maatregelen nemen om een maximaal aantal mensen in de winkel te hebben en mensen die met een grote boog om je heenlopen.
Dat laatste blijkt nogal een ding te zijn in Nederland. Het werd gezegd en een deel van onze bevolking dacht dat het allemaal wel losliep. Vorige week lekker met z’n allen naar het strand, bos en noem maar op. Hoe moeilijk is het nu eigenlijk om die anderhalve meter te houden? In de supermarkt is het af en toe even puzzelen wie waar het eerste heengaat. Op straat zie ik wel dat mensen het al meer automatisch doen. Naast dat ik niet meer naar de sportschool kan en mijn lessen normaal kan volgen, is mijn leven niet heel drastisch veranderd sinds al de maatregelen.
Normaal gesproken zit ik al redelijk vaak alleen thuis door mijn studie. Natuurlijk zie ik nu bijna geen mensen doordeweeks, maar bellen, Skype, Google Hangout en talloze andere platforms geven je de mogelijkheid om toch je vrienden te spreken. Gelukkig kan ik door mijn nieuwe baan in de ouderenzorg nog lekker aan het werk en een beetje bijdragen aan de last. Deze hele situatie is even wennen voor iedereen, maar ik denk dat het afstand houden en je handen vaker wassen, binnenkort het nieuwe normaal gaat zijn.