Opinie: Drie simpele regels, het valt niet mee
Hele hordes mensen spoedden zich afgelopen weekend richting strand, natuurgebied, (bouw)markt en park. Gezellig keuvelend over hoe vreselijk het toch allemaal was met dat coronavirus. Groepen wielrenners en andere sporters werkten zich in het zweet alsof er niets aan de hand was. Wie maakt mij wat? Die Rutte kan me wat, ik bepaal zelf wel wat ik doe! Het coronavirus lachte zich intussen een slag in de rondte en verspreidde zich lekker onder de mensen.
Opvallend was maandag dat met name de jongeren onder uit de zak kregen van de minister-president. Dat was wel een beetje kort door de bocht. Inderdaad, kinderen en jongeren overzien niet altijd de consequenties van dingen. Met name van hun eigen gedrag en handelen, maar in dit geval ook van de vernietigende gevolgen die corona kan hebben. Ook op hun eigen gezondheid trouwens, er zijn genoeg voorbeelden van jongeren die heel erg ziek zijn (geweest) door het virus. En stoer doen hoort er ook gewoon een beetje bij, al zijn de 'coronafeestjes' natuurlijk wel ver over de grens.
Maar welk voorbeeld krijgen onze jongeren voorgeschoteld? Hoe wordt er thuis gesproken over de regering, over het bevoegde gezag, over de drie simpele regeltjes die van ons worden gevraagd? Als ouders 'hen die boven ons gesteld zijn' niet gehoorzamen en serieus nemen, hoe kunnen we dan van jongeren vragen volwassen en verstandig gedrag te vertonen? Als hun ouders lak hebben aan drie simpele regeltjes, regeltjes waar levens van afhangen, waarom zouden jongeren dat dan wel doen?
Er is inderdaad werk aan de winkel om de jongeren waar nodig bij te sturen. Laten we als volwassenen daarbij vooral bij onszelf beginnen en het goede voorbeeld geven.