‘De mens lijdt dikwijls ‘t meest, door ’t lijden dat hij vreest’
De spanning werd in de media breed uitgemeten: de liveblogs hielden de ontwikkelingen van minuut tot minuut in de gaten. Langzaam maar zeker kwam het virus onze kant op: via Azië naar Europa, van Italië en Duitsland en uiteindelijk ook in ons land. Door de berichtgeving over een genocidale griep waren de mondkapjes, desinfecterende handgel, sprays, blikgroente en vitaminepillen niet aan te slepen.
Begrijp me niet verkeerd: iedere dode is tragisch op zichzelf en een bron van leed voor alle betrokkenen. Dat laat wel de vraag staan of de media goed bezig waren toen ze op het onderwerp doken als een roofvogel op zijn prooi. ‘Gisteren werd er paniek gezaaid: vandaag stond het al een meter hoog’ blijkt dan een gezegde met een hoog waarheidsgehalte te zijn.
Uit cijfers van het RIVM blijkt dat in de griepepidemie van winter 2017/2018 er bijna 8500 mensen overleden in achttien weken, vooral 75+ers. Laten we daarom nuchter blijven, hoewel we onze ogen natuurlijk niet moeten sluiten voor hetgeen gaande is. Goed dat er besluiten zijn genomen over de aanpak en dat mensen erover geïnformeerd worden. We hebben wel een verantwoordelijkheid, dat geldt zeker voor de media en overheid. Maar emoties zijn besmettelijk. Laten we ervoor oppassen dat we elkaar ook niet op dat niveau besmetten.