Na 35 jaar neemt mevrouw Breeman afscheid als kosteres in Den Bommel
Het was een van de meest opmerkelijke gebeurtenissen uit het kosterschap van mevrouw A. Breeman-Melaard (door de gemeenteleden steevast 'Aat' genoemd). Het begon in 1985, toen zij en haar man als trouwe kerkgangers werden gevraagd om deze taak voor hun rekening te nemen. "We hebben drie kinderen, dus we wisselden elkaar de eerste jaren af. Hij deed bijvoorbeeld de ochtenddienst en ik de avonddienst; er was zodoende altijd iemand bij de kinderen thuis.'' In 2015 werd haar man ziek, wat leidde tot opname in Nieuw-Rijsenburgh. Zij ging echter door met het werk.
Mevrouw Breeman: "Je kunt wel zeggen dat het kosterschap mijn levenswerk is geweest. Ik heb het al die jaren met veel liefde en respect mogen doen.'' Voordat ze koster werd, hielp ze al met het schoonmaken van de kerk. Dat haar inzet erg gewaardeerd werd, blijkt wel uit een tweetal korte speeches die op de afscheidsavond, afgelopen woensdag 12 februari, werden gehouden. "Het was je lust en je leven. We zijn als kerkelijke gemeente erg verwend met zo'n koster. Je stond altijd voor ons klaar.''
Vele tranen
Als dank krijgt ze een officiële oorkonde en het gouden draaginsigne vanuit de PKN, iets wat ze duidelijk niet had zien aankomen. Een paar tranen rollen over haar gezicht terwijl ze beide blijken van waardering in ontvangst neemt. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om de aanwezigen in de zaal van verenigingsgebouw 'Uit de bron' (veelal familieleden en gemeenteleden) te bedanken die op het afscheid zijn afgekomen. Ze heeft het er zichtbaar moeilijk mee dat haar werkzaamheden als kosteres stoppen. "Ik heb er al vele tranen om gelaten.''
"In overleg is besloten om het werk neer te leggen. Ik ben inmiddels 76 en er moest toch een keer een punt achter gezet worden. Maar ik zal het iedere dag missen.'' Toch kan ze het werk niet helemaal loslaten en blijft bijvoorbeeld nog helpen met het aankleden van de Avondsmaalstafel. "Ik blijf wel actief hoor'', verzekert ze. "Mijn dagen zijn gevuld, onder meer met de verzorging van m'n man.'' Deze verblijft al enkele jaren in Nieuw-Rijsenburgh, maar is speciaal voor deze gelegenheid naar Den Bommel gebracht om de afscheidsreceptie bij te wonen.
Deeltijdkosters
Een echte opvolger heeft kosteres Breeman niet. De kerkelijke gemeente gaat nu werken met verschillende deeltijdkosters, die om de zoveel tijd roteren. Dat zal na zoveel jaar dezelfde koster gehad te hebben wel even wennen zijn. Dat wennen geldt ook voor mevrouw Breeman. "Zeker de zondagen worden lastig, omdat ik dan denk aan alles wat er moet gebeuren rondom de kerk. Maar ik zal het met pijn in het hart loslaten.''