Van moorkop naar muisjes en van vuurwerk tot Valentijn
De bulldozer van het politiekcorrectivisme ging allereerst dwars door een 'racistisch' kinderfeest heen. Zwarte Piet was echt niet meer van deze tijd. Een onderdanige slaaf van een blanke heerser is zó 1814. We leven inmiddels in 2020, het jaar waarin onze ogen zijn geopend voor alle zielige en zwakke minderheden. De sloopkogel ging recent ook door de moorkop, met dezelfde redenatie. Blauwe (jongens) en roze (meisjes) muisjes kunnen eigenlijk ook niet meer. Carbidschieten is uit den boze. Door klimaatverandering legde de Elfstedentocht het loodje. Kaarsjes uitblazen op een verjaardagstaart is inmiddels iets uit vervlogen tijden. Het zoeken van kievietseieren is ten strengste verboden. Regelmatig roept iemand in het open riool (oftewel Twitter) dat Tweede Kerstdag of Hemelvaartsdag afgeschaft moet worden. Met Dodenherdenking en Bevrijdingsdag is de helft van de mensen te lui om een vlag buiten te hangen. Ieder jaar rondom oud en nieuw laait de discussie weer op over een vuurwerkverbod. Een verbod op knalvuurwerk en pijlen is ophanden.
Dus hup, schaf Valentijnsdag ook maar af. Als je toch bezig bent, kan die commerciële onzin er ook wel aan. En we zijn er nog niet. Er kan altijd nog meer kapot. Lang leve het overgereguleerde rubberentegelparadijs dat Nederland heet.