Coronavirus
We leven in onze tijd met ruim 7 miljard mensen op de aarde. Nog nooit hebben er zoveel mensen op aarde gewoond. We denken soms ook weleens dat we alles goed onder controle hebben. We kennen bijvoorbeeld in de westerse wereld geen hongerprobleem meer. Ieder kan zo naar de winkel om eten te halen. Ook hebben we in ons deel van de wereld een hele goede gezondheidszorg. We hebben het goed en de overheid is er om dingen voor ons te regelen. We noemen dat wel de maakbaarheid van de samenleving. En dan opeens gaan alle alarmbellen af. Het blijkt toch net iets anders te zijn dan we dachten. In de vorige eeuw hadden we aids. Later kwam er het zogenoemde sarsvirus en vandaag de dag weer het coronavirus. De dingen blijken toch lastiger te zijn dan we zo op het eerste oog denken. Mensen zijn tenslotte afhankelijke schepselen. En we zijn zeer, zeer kwetsbaar. Misschien is dat wel een les die we uit dit soort zaken eerst moeten leren.
In de tweede plaats brak dit virus uit in China. We weten wel dat dit een enorm groot land is met 1,4 miljard inwoners. Dat zijn getallen die onze bevatting verre te boven gaan. Maar wat moet het ingrijpend zijn om een stad met 11 miljoen inwoners af te sluiten van de rest van de wereld. Het gaat om ongeveer drie kwart van de Nederlandse bevolking. Als we daar over nadenken dat treinen in de randstad niet meer rijden, vliegtuigen niet meer opstijgen, het gewone leven min of meer platgelegd wordt, dan rijst toch wel verwondering en angst. Verwondering omdat, voor zover we kunnen nagaan, kennelijk geen paniek uitbreekt in dat grote land. Ik denk dat in Nederland heel wat aan de hand zou zijn in vergelijkbare omstandigheden. Angst echter ook. Want hoelang kun je het leven min of meer platleggen zonder dat mensen in paniek raken. Het zal voor de samenleving en de overheden een hele grote opgave zijn om alles in goede banen te leiden. Laten we hopen en bidden dat het virus bedwongen kan worden. We moeten er maar niet aan denken dat mensen massaal in paniek raken. Het zou heel ingrijpend kunnen zijn. De berichten erover in de media zijn best ingrijpend.
Ook merk je bij deze crisis weer hoe alles op de wereld met alles samenhangt. We leven in een tijd van globalisering. Mensen trekken van land naar land en via het vliegverkeer zijn er veel internationale contacten. Deels hebben die contacten een onderwijzende en informerende betekenis. Maar deels kunnen ze ook andere landen met dit virus doen treffen. Inmiddels zijn ook in Frankrijk al mensen met dit virus besmet. En het is nog volledig onduidelijk hoe het verder zal lopen. Wel echter leren we hierdoor dat er in de wereld om ons heen zomaar dingen kunnen gebeuren. Ongeveer een eeuw geleden werd Europa getroffen door de Spaanse griep. Daardoor zijn 50 miljoen mensen om het leven gekomen. Misschien mogen we zeggen, ook bij dit virus, de 'vinger Gods'. Uiteraard mogen we alles doen om verspreiding ervan te voorkomen. Ook mogen we blij zijn dat overheden krachtig optreden. Maar niet alles is maakbaar. Mensen zijn kwetsbaar en dat moet tot ootmoed leiden. Er valt de komende dagen wat te bidden voor de bevolking van China.