Herinnering aan haven van toen is concreter dankzij Erfgoedlijn
De gordijnen openen – daaruit bestond de symbolische handeling om het project 'haven Sommelsdijk' af te ronden. Dat gebeurde op dinsdag 7 januari in de namiddag in Café De Kok, waar de betrokkenen bij de metamorfose bijeen kwamen.
Leven en overleven met water
Het project was een onderdeel van de Erfgoedlijn Goeree-Overflakkee, die bedoeld is om het eilandelijke erfgoed een impuls te geven en beleefbaar te maken. De Erfgoedlijnen – naast Goeree-Overflakkee, dat inzoomt op het thema 'leven en overleven met water', zijn er nog zes – zijn een initiatief van de provincie Zuid-Holland, die ook in de buidel tast om de diverse deelprojecten van de grond te krijgen.
Het aanpakken van de haven van Sommelsdijk was een project van de Molenstichting Goeree-Overflakkee, LTO, het Streekmuseum Goeree-Overflakkee, historische vereniging De Motte, Stichting tot Bescherming van het Dorpsgezicht en Sociëteit Rethorica. Daarnaast waren de provincie Zuid-Holland en de gemeente Goeree-Overflakkee belangrijk partners bij de realisering.
Het project is in twee fasen uitgevoerd. De afronding van fase één was in 2015, tijdens het 500-jarig bestaan van Rethorica. Toen ging het om de onthulling van het schip en het weeghuisje van cortenstaal.
Stalen bolders
Fase twee is nu afgerond. Er zijn stalen bolders en houten dukdalven langs de haven neergezet. Het schip – nu met mast – en het weeghuisje zijn verlicht en aan de noordzijde van de haven zijn lindebomen geplant. Dit laatste op een plaats waar in vroeger tijden ook beplanting was. Er stond daar ooit ook nog een boerderij.
Tijdens de feestelijke afronding in Café De Kok was er het een en ander te zien en te horen over de totstandkoming en uitvoering van het havenproject. En over het rijke verleden van dit deel van Sommelsdijk, waarnaar de verschillende onderdelen van het project verwijzen. Hier voeren de beurtschippers af en aan, hier laadden en losten de kaaimannen de schepen, hier was het altijd een drukte van belang.
De herinnering blijft en alles wat tussen 2014 en 2019 is gerealiseerd helpt om die herinnering concreter te maken. Aan de haven zelf, of door de gordijnen open te schuiven in het pand dat in de zeventiende eeuw is gebouwd als pakhuis en zich anno 2020 als café ook tot het erfgoed mag rekenen.