Afbeelding
Foto:

Familie De Boet wist 45 jaar lang niet waar Jan begraven lag

ACHTHUIZEN - Bij de dodenherdenking in Achthuizen las Frank van Oorschot vorige week het verhaal van Netty de Boet voor. Haar broer Jan (Johannes de Boet) moest naar Duitsland in verband met de Arbeitseinsatz, oftewel verplichte tewerkstelling. Hij kwam terecht in Kassel, waar hij op 1 december 1943 op 19-jarige leeftijd overleed.

"Netty herinnert zich dat er een houten reiskoffer in huis kwam, die de familie moest vullen met kleding. Moeder had het er heel moeilijk mee. Jan was gevraagd om onder te duiken, maar dat leverde veel gevaar op. De familie was plichtsgetrouw. De sfeer was nogal gelaten. Jan moest dus gedwongen vertrekken, Jacobus Jansen moest op hetzelfde moment weg. Jan moest naar Kassel."

"Moeder stuurde pakjes op naar Jan. Jan schreef terug dat er niets of weinig in de pakjes zat. Waarschijnlijk zijn de pakjes leeggeroofd onderweg als er voedsel in zat."

"Jan schreef op een gegeven moment 'let niet op mijn schrift', hij schreef namelijk dat hij bij een klein lampje zat om te schrijven. Maar waarschijnlijk was hij bijna blind. Op een gegeven moment hoorden ze niets meer."

De familie kwam als gevolg van de inundatie in 1944 in Groningen terecht. "Na de oorlog ging vader elke keer bij de tram kijken of Jan er aan kwam, maar hij kwam niet."

Na de oorlog kwam ‘iemand van Van Kempen’ thuis uit Duitsland, die is naar de smid gegaan, de smid ging naar de vader van Netty. Daar vertelde hij dat hij de kleding van Jan aan een rek had zien hangen en dat Jan dus kennelijk niet meer leefde. Later, na de oorlog is Netty bij toeval iemand tegengekomen bij de huisarts in Ooltgensplaat die bij Jan in de Arbeitseinsatz gezeten had, die persoon wist hoe Jan overleden was, Jan had veel heimwee gehad en leed aan difterie."

De familie wist 45 jaar lang niet waar Jan begraven lag. Ze zagen pas in 1990 bij toeval zijn graf op een erebegraafplaats in Frankfurt am Main. "Het is een raadsel voor de broers en zussen waarom het zo lang heeft geduurd voor zij wisten waar hij begraven lag. Vader en moeder hebben het nooit meer geweten, ze hebben altijd gedacht dat hij in Kassel begraven was."

De familie heeft op enig moment een officieel bericht gekregen van het overlijden van Jan. Ook is er officieel bericht gekomen van de Nederlandse oorlogsgraven Stichting."