De zorgwoning die in Ooltgensplaat niet kan komen
Citaten:
“Als je niet vernieuwt, ga je achterlopen” - Koos Moerland, CuraMare
“Een wet die juist initiatieven vanuit de samenleving wil ondersteunen” - (Omgevingswet 2024)
“Ik hoop van harte dat de eerste nieuwe woonzorg community op ons eiland kan worden gerealiseerd” - Renee Bron-Slis, Zeelenberg Architectuur
We lezen het dagelijks in de krant, zien het in het nieuws en weten dat er iets moet gebeuren op het gebied van de zorg voor ouderen, die toch nog zelfstandig willen blijven wonen.
Al met al een uitdaging om een dergelijk probleem aan te pakken. Een grondeigenaar in Ooltgensplaat wil zijn medewerking verlenen om op zijn grond een voorziening voor ouderen te realiseren. Daarbij ook het bouwen van twee eengezinswoningen, om het geheel financiële interessant maken.
Nu hebben we juist gekozen voor de leden van de provinciale staten en er bestaat een provinciaal beleid waaraan de gemeente zich heeft te houden. Dit provinciaal beleid is erop gericht dat alleen binnen in de kleine kernen mag worden gebouwd.
Maar als in een kern daarvoor geen ruimte is, dan moet van een beleid worden afgezien, anders staan de ouderen in de kou om een goede en betaalbare huisvesting te kunnen krijgen. Daarbij komt dan de zorg die op afroep geboden kan worden ook in de knel.
En de reden is:
De locatie die hiervoor geschikt is, ligt op 600 meter van de kern in het zogenaamde buitengebied, tegenover een handel in sierbestrating en een doe-het-zelfwinkel. Wel wordt meegewerkt aan de bouw van 30 woningen op een locatie die de eigenheid van Ooltgensplaat aantast, geen ontsluiting heeft en geen oplossing biedt voor het eerder geschetste zorgprobleem. Het gemeentebestuur is niet bereid de argumenten van de provincie te weerleggen en alles in het werk te zetten om een voorziening die noodzakelijk is te laten realiseren. Een locatie die geen probleem oplevert qua ontsluiting, geen parkeerdruk oplevert in een kern en uitstekend bereikbaar is.
Het provinciaal beleid moet wel degelijk op de schop, want als er initiatieven zijn die zo aan de vraag van inwoners van kleine kernen voldoen, dan kan het niet zo zijn dat regels die wellicht gelden voor een open buitengebied ook van toepassing moeten zijn op een gebied waarop al wordt gewoond, waar de eigenaar graag wil meewerken, maar dat de regels die zijn vastgesteld dit allemaal verhinderen.
De verkiezing van de leden van de provinciale staten hebben laten zien dat er wel een ommekeer moet komen en daarop zullen de ouderen dan maar moeten hopen.
Het is te hopen dat het initiatief dat is ontwikkeld door stringent beleid niet in de vergetelheid geraakt, want dan moeten ouderen met een zorgvraag weer de kleine kern verlaten om te worden opgeslokt in de grote voorzieningen die er in de gemeente zijn. Kleinschalige zorg is volgens iedereen de toekomst, maar beleidsmakers staan daar wellicht wat anders tegenover.
Gerrit Poortvliet
Ooltgensplaat