(Foto: CuraMare)
(Foto: CuraMare) Foto:

Vervolg voorpagina: "We willen onze medewerkers goed voorbereid hebben"

“Bij een oefening van het Ziekenhuis RampenOpvangPlan gaat het om een fictief groot incident, waarbij in korte tijd veel slachtoffers worden binnengebracht”, vertelt Marieke van Splunter, afdelingshoofd Acute zorg. “Normaal oefenen we één keer per twee jaar, afwisselend op papier en in real life. Vanwege covid was het nu al vijf jaar geleden. Door te oefenen kun je het plan keer op keer bijstellen.”

Het scenario van dit jaar was uitdagend: een gasexplosie met brand in een winkelcentrum in Middelharnis. Van Splunter vertelt dat er met meerdere partijen werd samengewerkt. “We kunnen dit natuurlijk niet alleen. Ook het traumacentrum Zuidwest-Nederland, het Netwerkcentrum, de GHOR, de Flakkeese Beveiligingsdienst en 2-Rescue sloten zich bij de oefening aan. 2-Rescue is een trainingscentrum dat met veertig acteurs aanwezig was, die hun rol met verve speelden. Zij waren al vroeg aanwezig in verenigingsgebouw Onder de Wiek in Dirksland om geschminkt te worden. De letsels waren levensecht.”

Het is belangrijk om zulke grootschalige incidenten met regelmaat te oefenen, zegt Van Splunter. “Als ziekenhuis moet je er altijd op voorbereid zijn. We zijn ons er van bewust dat we als regionaal ziekenhuis in een kwetsbaar gebied een enorme toestroom van patiënten kunnen hebben als er zoiets gebeurt. Het oefenen van het opvangplan creëert awareness bij de medewerkers.” En die medewerkers hadden het druk. “In twee-en-een-half uur werden er negenenveertig slachtoffers binnengebracht. De werkelijkheid werd zo nauwkeurig mogelijk nagebootst. Zo werd er bijvoorbeeld echt onderzoek gedaan, echt gips aangebracht en echt bloeddruk gemeten. Ook mocht de kleding van de acteurs kapot worden geknipt. Dat geeft een realistisch beeld van het tijdsverloop.”

Naast het hele team van de afdeling Spoedeisende Hulp was ook het Afsprakenbureau bij de oefening betrokken. “Zij zorgen bij een grootschalig incident voor de opvang van familieleden van de slachtoffers. De medewerkers wisten wel dat er een oefening zou worden gehouden, maar niet wanneer die zou plaatsvinden. Ook het scenario was onbekend. Het was voor het eerst dat we mensen echt thuis opriepen. Dan is de opkomst ook realistisch. De toewijding was groot: veel medewerkers waren op hun vrije zaterdag aanwezig.”

De oefening was geen test of examen. Van Splunter: “We doen dit echt voor ons ziekenhuis en voor de samenwerkende hulpdiensten. We willen onze medewerkers goed voorbereid hebben en onze planvorming waar dat nodig is aanscherpen. Natuurlijk waren er ook nu verbeterpunten, maar we kunnen zeggen dat de oefening ontzettend goed is verlopen. Dat hoorden we ook van de oefenleiding en de leidinggevende van de acteurs. We zijn trots op onze organisatie en de samenwerkende partners. Het resultaat van deze oefening laat zien dat ook een regionaal ziekenhuis groot kan zijn in de opvang bij een grootschalig incident.”