Ingezonden - Kafka
Ik lees het Eilanden-nieuws van 30 september 2022. En ik krijg het idee dat óf ik óf het bestuur van deze gemeente zich in een andere dimensie bevindt. Ik ben bang voor het laatste eigenlijk… De krant opent met het artikel over een flexwijk voor Oekraïense vluchtelingen aan de Sommelsdijkse Havendijk in Middelharnis. Ik ben het helemaal eens met opvang voor vluchtelingen; waar ook vandaan. Het zal je maar gebeuren dat je land wordt plat gebombardeerd als gevolg van de waanideeën van een tirannieke despoot. Het gaat om 110 woningen. In september 2022 hebben de omwonenden een brief van de gemeente ontvangen; begin 2023 moeten die woningen er staan. Da’s best snel eigenlijk. De reden? “De overeenkomst met de huidige opvanglocaties loopt af.” Is er geen nieuwe overeenkomst af te sluiten, denk je dan toch?
Maar daarna begint de Goeree-Overflakkee Kafka pas echt. Wethouder Markwat geeft aan dat het gaat om een “2,5 ha groot perceel dat niet bestemd is voor woningbouw”. Huh? Maar er worden toch 110 woningen gebouwd? Bovendien stelt hij de – jonge – woningzoekenden gerust: “Dit zal niet de normale woningbouwplannen vertragen, want op het terrein kunnen geen reguliere woningen worden gebouwd.” Om daar een paar zinnen later aan toe te voegen: “De woningen zijn ook geschikt voor andere doelgroepen, ze doen niet onder voor reguliere woningen.” En het kan nog erger uit de mond van wethouder Markwat: “De kans op een huurwoning wordt voor woningzoekenden niet verkleind; de vluchtelingen maken geen gebruik van de reguliere woningvoorraad.” Dan breekt toch je klomp. Ten eerste: de kans op een huurwoning kán al bijna niet kleiner omdat er niets wordt gebouwd dat voor starters betaalbaar is. En nee: natuurlijk verkleinen de vluchtelingen die kans niet: je bouwt namelijk 110 nieuwe woningen voor ze. Geen reguliere woningen weliswaar, maar ze doen er niet voor onder. Begrijpt u het nog?
En als je dan denkt dat je alles hebt gehad, volgt een paar pagina’s later een artikel over ‘Heerlijk Haringvliet’. Een nieuwe woonwijk van 50 woningen in ‘het duurdere segment’ ten noorden van Middelharnis/Sommelsdijk grenzend aan het Haringvliet. Een plan dat al loopt sinds 2016. En wethouder Markwat legt in de krant uit waarom: “Je kunt niet vandaag of morgen een nieuwe woonwijk aanleggen. Daar gaat minstens zo’n zes of zeven jaar overheen.” Huh? Tenzij je dus blijkbaar een woonwijk bouwt op “een perceel dat niet bestemd is voor woningbouw”. Dan kan het blijkbaar in minder dan een half jaar.
Markwat geeft toe dat het gaat om “woningen in het duurdere segment”, maar hij heeft ook goed nieuws: “Een bepaald gedeelte moet een lokale invulling zijn – dat zorgt voor een zekere doorstroming.” Sorry hoor wethouder Markwat: mensen die de woning waar ze al 30 jaar wonen voor 5 ton verkopen om er iets voor terug te kopen van 7,5 ton? Wat een geweldige doorstroming voor onze eilandelijke jongeren die hier ook graag willen blijven.
Heerlijk Haringvliet gaat – zo wil men ons doen geloven – vooral om ‘nieuwe natuur’. In het gebied van 27 ha wordt maar liefst 22 ha ‘nieuwe natuur’ gerealiseerd. Na een lofzang over ‘bloemrijk grasland, ruigte en hier en daar loofbos’ wordt nóg iets duidelijk: 5 hectare wordt besteed aan een “bijzondere duurzame woonvorm.” En weet u waarom? Ik citeer: “Om de natuuraanleg te kunnen financieren.” Aha! Nu snap ik ineens waarom Rio de Janeiro ooit is ontstaan: om het Amazone regenwoud te kunnen aanleggen natuurlijk. Zoals ook Apeldoorn, Amersfoort en Zeist zijn gebouwd zodat we nu het park de Hoge Veluwe hebben. En alle dorpen op de Waddeneilanden er alleen maar zijn om ooit de Waddenzee te hebben kunnen aanleggen.
Wat een onzin! Er moet voor 30 miljoen euro aan onroerend goed worden gebouwd voor “bloemrijk grasland, ruigte en hier en daar loofbos”? Zal ik die bedenkers eens wat vertellen: er ís daar al natuur. Blijf ervan af en het wordt alleen maar meer natuur. Kost niks. Maar levert ook niks op natuurlijk.
U begrijpt dat ik de bewuste editie van het Eilanden-nieuws na dit alles met flinke irritatie dichtsloeg. En ik moest er een paar dagen over nadenken waarom. En ik weet het inmiddels: onze lokale bestuurders en de ‘mensen met de vinger in de pap’ denken dat wij allemaal dóm zijn. Maar dat zijn we niet, we zijn wat anders.
Het is algemeen bekend dat het vertrouwen in de politiek tot een absoluut dieptepunt is gedaald. Lokale bestuurders zouden eens moeten nadenken wat hun aandeel daarin is. Als je als burger je – figuurlijke – buurman al niet meer kunt vertrouwen, waarom zou je dan een minister of staatssecretaris wél dat vertrouwen geven? Die staat nog veel verder van je af.
Waar het in de politiek vandaag de dag vooral om draait is het onverschillig maken van mensen. En dat lukt steeds beter helaas.
Jan Briek