Esselink 100 jaar: relaties en medewerkers aan het woord.
Aflevering 5: Directeur
Teus van Dieren
Het gaat altijd weer om mensen
MIDDELHARNIS - Tot 1 juli 2013 is hij nog algemeen directeur. Dan gaat Teus van Dieren met pensioen en neemt hij vrijwel definitief afscheid van zijn bedrijf. "Mijn bureau gaat leeg, ik kom hier niet meer terug. Misschien dat ik af en toe nog even naar binnen loop, maar een vaste plek zal ik dan bij Esselink niet meer hebben", zegt hij er zelf van. Na 43 jaar is het afscheid daar. Hij kijkt er op terug als een rijk gezegend man. "Het is een zegen dat ik zo lang mee kon draaien met het bedrijf. Ik kan me niet herinneren dat ik in die tijd een dag ziek ben geweest. Het is ook een bijzonder bedrijf met veel mensen met wie ik me verwant voel, wat te maken heeft met het geloof. Esselink is geen christelijk bedrijf, maar wel een bedrijf waar christelijke mensen werken. Dat is voor mij en onze medewerkers wel heel fijn. Je verstaat elkaar…"
Schroeven en spijkers
Teus van Dieren praat tijdens het interview het liefst vooral niet over zichzelf. Constant spreekt hij prijzend over anderen die hem hebben geholpen het bedrijf op te bouwen. Van Dieren prijst graag anderen. Zoals Koos Goedegebuur die in 1974 het bedrijf kwam versterken. "Die heeft heel veel voor het bedrijf betekend. Hoe hij de hele handel samen met mij heeft opgepakt toen mijn vader plotseling wegviel. Koos heeft een stempel op dit bedrijf gedrukt. Ja, inderdaad, ik praat niet graag over wat ik in het bedrijf heb gedaan. Ik heb met veel plezier slechts stuur aan de onderneming gegeven, maar ik heb het zeker niet alleen gedaan. God gaf me hiervoor kracht en wijsheid. Mijn taak was altijd nieuwe gedachten ontwikkelen en nieuwe activiteiten ondernemen. Zoals de Gamma's in 1984. Eigenlijk lag dat helemaal niet in onze lijn, dachten wij, mijn vader en ik. We zijn tien jaar voor die tijd ooit samen naar zo'n hal in Breda gegaan. Op de terugweg naar Middelharnis vroegen we ons af of schroeven en spijkers wel onze handel was. Wij dachten van niet. Tien jaar later zijn we er, niet gehinderd door enige kennis, toch aan begonnen in Ridderkerk. Nu staan ze ook in Vlissingen, Hellevoetsluis, Goes en Zwijndrecht. En we hebben ook nog een Karwei-bouwmarkt in Tiel." Andere ontwikkelingen die Teus van Dieren samen met Koos Goedegebuur in gang zette waren Topdak en Topcasco. Dat zijn respectievelijk prefab houten daken en huizen die energieneutraal zijn.
Koesteren
De directiekamer van Teus van Dieren ademt soberheid. Eenvoudige vloerbedekking, meubelen zonder opsmuk. In een vitrinekast staan wat trofeeën die in de loop der jaren zijn verzameld. En wat snuisterijen die voor de bezitter waarde hebben. Het enige wapenfeit is een oorkonde van de organisatie Hibin die meldt dat hij 40 jaar in de bouwmaterialenhandel heeft gewerkt. In de aangrenzende vergaderkamer larderen foto's aan de wand de voorbije 100 jaar. Hij vertelt er met ingehouden enthousiasme over. Waar het succes aan te danken is? "Wij koesteren de klanten", is zijn credo. "Door goede voorlichting, nette prijzen en het schenken van aandacht. Als een klant financiële problemen heeft, dan valt daar over te praten." Hij benadrukt ook, dat je je positie moet kennen, ook als je de grootste handel hebt in bouwmaterialen en er nauwelijks concurrenten zijn. "Toen mijn opa met zijn zaak begon, waren er twee concurrenten. Die zijn op een bepaald moment gestopt. Toen waren we de enige op het eiland, want dat was het toen. We hebben de klanten goed behandeld. Op een ander eiland was er in die tijd ook maar één handelaar en die maakte misbruik van zijn positie. Toen de dam op Schouwen-Duiveland en op de Grevelingen kwam, konden we ook elders leveren." De concurrent heeft het uiteindelijk niet gehaald.
Bedrijfsonderdelen
Het bedrijf heeft anno 2013 twee "bedrijfsonderdelen", zoals Van Dieren dat noemt: de groothandel en de bouwmarkten. Respectievelijk zijn zonen Taco en Teus-Jan daar verantwoordelijk voor. De tijd van de sterk opgaande lijn is voor beide "bedrijfsonderdelen" deels tot stilstand gekomen onder druk van de economische omstandigheden. Een aantal mensen moest na 2010 het bedrijf verlaten, maar het had erger gekund als Esselink niet een aantal nieuwe mogelijkheden had aangegrepen om tóch weer vernieuwend het tij te keren. Van Dieren loopt naar de wand naast zijn bureau en wijst op de kaart van Zuid-Holland/Zeeland. "Kijk, hier en hier – Hellevoetsluis en Zierikzee - zijn we afhaalmagazijnen begonnen. Daar werken een paar heel deskundige jonge mensen. In Heinenoord komt er ook een, daar moeten we nog een gebouw van de grond trekken. Dat schept nieuwe werkgelegenheid en mogelijkheden."
Kansen
De vertrekkende directeur kijkt in de toekomst. Hij ziet bedreigingen, maar ook kansen. "Bedreigend is de zwakke bouw. Dat zal niet direct veranderen. De tijden van expansie van tien jaar geleden komen niet meer terug. Dat kun je vergeten. En dan zitten wij hier op Goeree-Overflakkee nog niet eens in het slechtste deel van Nederland. Ook de kredietwaardigheid van de aannemer is een zorg. De betalingsmoraal is behoorlijk opgerekt de laatste twee jaar. Er is een risico dat een aantal aannemers toch zal omvallen. Wat de consumenten betreft: het consumentenvertrouwen staat op dit moment (21 maart 2013. red) op -40 en dat merk je aan de lagere consumentenbestedingen in de bouwmarkten. De uitstroom van bouwvakkers is enorm." Maar Van Dieren ziet ook kansen. Twee ervan noemde hij al eerder, Topdak en Topcasco. Dat zijn de concepten voor de toekomst waarbij een aannemer met een minimum aan arbeidskrachten in een aantal dagen het casco van een huis bouwt. Het gaat om huizen met nul energie. Esselink gaat over op een drive-in systeem voor het magazijn. Aannemers rijden daar naar binnen en laden met hulp van medewerkers van Esselink de materialen rechtstreeks op hun wagen. Het magazijn wordt geautomatiseerd. Zo worden kosten verlaagd en klanten effectiever beleverd.
Mensen
Eén van de sterke punten van Esselink is het menselijke aspect. De mensen vormen weliswaar geen familie, maar het lijkt er wel op. Dat maakt het voor Van Dieren ook moeilijk om afscheid te nemen van mensen die door de marktomstandigheden moesten vertrekken. "Dat doet pijn, zeker voor mensen die al 25 jaar bij ons werken. Maar dat is onze verantwoordelijkheid voor de 300 medewerkers. We delen ook fijne dingen met elkaar. Geboortes, huwelijken, verjaardagen, jubilea. Maar even vanzelfsprekend zijn we er ook bij sterfgevallen in de kring van onze medewerkers. We delen soms ook heel persoonlijke zaken en daarvoor staat mijn deur altijd open. We leven mee met elkaar. Die verbondenheid en verwevenheid zindert door het hele bedrijf. Een warm gevoel. Daar werken we aan." Ook na zijn 'pensionering' blijft Teus van Dieren dienstbaar voor mensen. Samen met vrijwilligers bouwt hij in Burkina Faso – het voormalige Opper Volta, Afrika – twee woongebouwen voor respectievelijk jongens en meisje. Een activiteit voor de organisatie Woord en Daad. Ook was hij nog betrokken bij het schoolbestuur van de Prins Mauritsscholengemeenschap en bestuurslid van de Rabobank.
Helemaal afscheid nemen van Esselink doet hij toch niet, dat is bijna onmogelijk. Zijn huis staat op het terrein aan de Industrieweg; visueel blijft hij met het bedrijf verbonden, al is het uitzicht over de polder aan de andere kant van zijn huis prachtig. Als adviseur blijft hij sowieso aan het bedrijf verbonden. Een onderneming waar hij trots op is. "Zowel organisatorisch als financieel is het een sterk bedrijf. In de richting van de klanten is dat een kwaliteitsgarantie. Wat er ook gebeurt… onze service blijft overeind staan. Bij het verkopen en adviseren gaan onze mensen voor de volle 100%." En zo zit Van Dieren zelf ook in elkaar. Honderd procent. En het liefst een beetje meer. "In de toekomst zal ik me alleen nog maar bezig houden met expansiezaken", besluit hij. Gezien de innovatiedrift van Esselink mag in dit opzicht worden aangenomen dat Teus van Dieren nog lang niet in de vergetelheid raakt.