Zomer resumé
De zomervakantie is bijna ten einde. Nou ja, uitgaande van de weersvoorspellingen niet, maar nu de basisscholen deze week weer starten, zie ik dat zelf vaak wel zo. We gaan weer terug naar het ‘normale’ ritme.
Van de ‘zomer’ hebben we dit jaar al op en top kunnen genieten. Met veel mooie zonnige, warme en droge dagen was een vakantie in eigen land een perfecte keuze. Maar deze mooie zomer is ook op tal van plekken in de natuur duidelijk zichtbaar. De herfst deed zijn intrede al begin augustus, met bladeren die geel en bruin kleurden en zelfs al van de bomen loslieten.
In de natuur zie je bijvoorbeeld dat heide veel te lijden heeft onder de hitte en droogte. Op sommige plekken bloeit de heide wel, maar er zijn ook velden afgestorven. Dichterbij huis zie je dat duinvalleien op de kop van het eiland droogvallen, wat weer een risico vormt voor amfibieën en insecten.
Deze extreme zomer was ook zichtbaar in de waterkwaliteit, die hierdoor hard achteruit ging. Vissterfte, blauwalg en botulisme breiden zich steeds verder uit doordat er weinig water is dat fors is opgewarmd. Blauwalg herken je aan een blauwgroene tot roodbruine, olie- of verfachtige laag dat drijft op het wateroppervlak. Sommige blauwalgen zijn giftig dus is het zeker oppassen geblazen als je blauwalg aantreft in zwemwater. Ga dus niet de hulk uithangen en blijf er zelf én ook je hond ver vandaan.
De natuur is weerbaar, maar deze extreme zomers vragen van ons steeds meer aandacht hoe wij om moeten gaan met klimaatverandering. Het is van belang om water op te vangen en vast te houden en niet zo snel mogelijk af te voeren. Natuurmonumenten doet dit door klimaatbuffers aan te leggen. Een daarvan wordt bijvoorbeeld aangelegd in het natuurgebied Duinen van Goeree, bij Springertduinen in Ouddorp. Dit project vindt in samenwerking met Waterschap Hollandsche Delta plaats en heeft als doel zowel de kustverdediging als de natuur te verbeteren. Door kerven in de duinen te maken, krijgt Springertduinen haar bewegingsruimte weer terug. Duinen kunnen weer groeien in de hoogte, maar vooral ook in de breedte. En dat is nodig met het oog op toekomstige zeespiegelstijging. Daarnaast kan de wind door de kerven het zand verder het duingebied in brengen en verandert het kalkgehalte in de grond. Dit is goed voor typische ‘grijs duinlandschap’ soorten als de kleine parelmoervlinder, nachtsilene en het kleurrijke duinviooltje.