Column: Poetin
In de krant las ik onlangs een verhaal over conservatieve SGP'ers die sympathie zouden koesteren voor Poetin en wat hij allemaal in de Oekraïne aan het doen is. Het artikel heeft me eerlijk gezegd wat verbaasd en ik kom dergelijke geluiden eigenlijk niet tegen.
Binnen politiek Nederland is alleen de FVD gecharmeerd van het optreden van Poetin in Oekraïne. Verder weet ik eigenlijk niet of er veel aanhang voor zijn optreden is. Misschien is er her en der een persoon met wat verwarde gedachten, maar over het algemeen wordt zijn optreden sterk afgekeurd. En daar is ook alle reden toe. Want het is best ingrijpend om zomaar een land binnen te vallen en een oorlog te beginnen. Los van allerlei geopolitieke overwegingen is het afschuwelijk wat er in Oekraïne wordt aangericht. Er zijn inmiddels duizenden mensen gesneuveld en er wordt een land vernield met hele ingrijpende gevolgen. Kennelijk heeft Poetin maling aan een rechtsorde en tellen mensenleven voor hem ook niet. De inval is een daad van brute agressie die sterk veroordeeld moet worden. Er is geen enkel goed argument om deze inval te verdedigen. Laten we hopen dat het niet al te lang meer duurt. Bloedvergieten moet geen normale zaak worden. En laten we ook hopen dat er op termijn vrede kan komen. Trouwens, elke oorlog moet zoveel mogelijk vermeden worden. Het is echt het allerlaatste middel wat in bepaalde conflicten gebruikt kan en mag worden en dan bovendien ook met grote terughoudendheid. Op dat punt is er trouwens de laatste jaren, ook in het westen, wel het een en ander misgegaan. De invallen in Irak hadden beter niet plaats kunnen vinden. En de vraag is maar of het wel zo verstandig was om in Afghanistan ten strijde te trekken.
Aan de andere kant is het antwoord op de agressie van Poetin ook iets wat vragen oproept. Tot op heden is vooral geprobeerd om via sancties Rusland tot de orde te roepen. Zo werden handelsstromen belemmerd en ook financiële stromen aan banden gelegd. Inmiddels is echter wel duidelijk dat die aanpak niet echt succesvol is geweest. Het ene na het andere pakket met maatregelen werd afgekondigd. Soms kreeg je de indruk dat Europa en de leiders er niet genoeg van kregen. Het heeft tot op heden eigenlijk niet veel uitgewerkt. Integendeel, sinds Poetin de gaskraan stukje bij beetje dichtdraait, nemen de problemen hand over hand toe. De prijzen stijgen met vliegende vaart, de gasvoorraden zijn niet op orde en de goederenstromen raken verstopt. Vooral het vervoer van graan naar andere delen van de wereld is lastig. Dat Poetin met dergelijke tegenmaatregelen zou komen, had iedereen wel kunnen bedenken. Het is wat merkwaardig dat de leiders er kennelijk geen rekening mee hebben gehouden. Laten we hopen dat we de komende winter niet in de kou zitten. Maar sancties hebben gevolgen. Dat is inmiddels wel duidelijk.
Wat echter ook een beetje ontbreekt is een krachtige aanpak van de eigen defensie. Als er één zaak prioriteit zou moeten hebben, dat is het de versterking van de defensie. In Polen hebben ze dat wel goed begrepen. Dat land heeft inmiddels 1000 tanks aangekocht. In Nederland hebben we geen tanks meer en we huren er een paar van Duitsland. Maar voor het overige is de defensie nog lang niet in orde. Er is op dit moment zelfs te weinig munitie voor soldaten om te oefenen. De deplorabele staat van de krijgsmacht heeft kennelijk nog geen heel groot belang. We horen over stikstof, milieumaatregelen en andere zaken. Uiteraard zal ik niet zeggen dat die zaken onbelangrijk zijn, maar laten we toch vooral de belangrijkste dingen eerst eens aanpakken. De overheid is geroepen om ons land een goede verdediging te geven. Er is nog veel te doen in Den Haag.
Ds. W. Visscher