Glasvezel
Nee, ik ga er geen feuilleton van maken, maar vind het toch aardig om even mijn wederwaardigheden op papier te zetten. Glasvezel in Frankrijk. Bleek eerst ons huisje niet aangesloten te kunnen worden, omdat “Votre adresse n’existe pas” (uw adres bestaat niet), nu, door inzet van onze Franse buurman die ook glasvezel via Orange heeft, bleek het toch mogelijk. Werd er eerder een monteur gestuurd die ons adres niet kon vinden, nu, op de dag voor quatorze juillet, was het dan zover. Hij zou komen tussen 10.00 en 14.00 uur. Voor de zekerheid ben ik bij het kruispunt (acht auto’s per dag) in de brandende zon op een klapstoeltje gaan zitten, wachtend op een oranje busje. Mijn vrouw kwam me zo af en toe water brengen en merkte op dat mijn kop al aardig Orange aan het worden was. ‘Je moet wat overhebben voor de goede zaak’, denk ik maar. Daar kwam om 14.20 uur een busje! Ja, weliswaar niet oranje, maar met een aarzelende chauffeur. Dat moest hem zijn! Ik heb hem begeleid naar de telefoonpaal (alles gaat hier bovengronds) waaraan het kastje hangt voor glasvezel en waaruit enkele kabels ontspruiten voor de buren. Tien meter voor ons huis. Kabeltje spannen, box, die me al een half jaar geleden is toegestuurd, aansluiten. Klaar! Uit het busje werd een ladder gehaald en de monteur beklom de paal, opende, op z’n tenen staand, het kastje, keek bedenkelijk en daalde weer af. “Ik moet even naar het kantoor bellen”, zei hij. Ik wees hem erop dat hij dan de berg op moest lopen om ontvangst te krijgen. Hij verdween uit het zicht. Veertig minuten later kwam hij terug en meldde dat er nog geen aansluiting mogelijk was: het kastje was van SFR (???) en die moest toestemming verlenen aan Orange. Dat kon maximaal twee weken duren, maar, zei hij, “Ik bel u als het zover is.” Voordat ik op kon merken dat ik niet met mijn mobieltje twee weken op de berg zou gaan zitten, verdween het busje uit het zicht. ’s Avonds op de berg even mijn mail gelezen. Orange: Gefeliciteerd met uw aansluiting! U kunt nu in alle rust genieten van de door ons aangeboden diensten. In de bijlage ook een werkbriefje van de monteur. Door hem en mij(!) in zijn handschrift ondertekend. De volgende dag weer een mail van Orange: of ik op Google Maps in verband met de door mij gewenste glasvezelaansluiting aan wil geven waar mijn huis staat. “Het komt in onze systemen nog niet voor”. Onze buurman schudt zijn hoofd en merkt op dat hij de burgemeester, die ik twee keer per dag op zijn tractor voorbij zie komen, hierover zal inlichten. Wat die daarin kan betekenen is me volkomen onduidelijk, maar een uur later komt hij terug. We worden maandag 18 juli om 10.00 uur op het spreekuur verwacht.