Trots op Flakkee
Als start van de zomervakantie zijn wij het afgelopen weekend toerist in eigen regio geweest. Van molen tot vuurtoren en van strand tot restaurant hebben we bezocht. Prachtig en heerlijk was het.
Ik moet heel eerlijk zijn dat ik soms, net als vele andere Flakkeeënaars, vergeet hoe mooi onze regio is. Die is prachtig en veelzijdig.
Tijdens onze rit zien we ook verschillende spandoeken, stropoppen en rode zakdoeken. Op de spandoeken staan serieuze teksten, maar toch met een grappige toon en Sem vindt de poppen geweldig.
Eerder deze week zagen we foto’s en filmpjes voorbij komen van de raadsvergadering, waar gemoedelijk geprotesteerd werd tegen het stikstofbeleid. Het gevoel wat ik ervan over hield was trots.
Trots op onze boeren, omdat ze opkomen voor hun sector. Trots op de boerenkids, omdat ze hun ouders steunen. Trots op onze burgemeester en raadsleden, omdat ze de kinderen een rondje lieten doen door de raadszaal met hun traptrekkers en luisterden naar hun ouders. Maar zeker ook trots op Flakkee, omdat we hier op een, naar mijn idee, menselijke en maatschappelijke manier laten zien dat we het er niet mee eens zijn. Op een manier waar geen vuur, haat, agressie en politiekogels bij komen kijken.
Ik moet heel eerlijk zijn dat ik me niet genoeg heb verdiept in het hoe en waarom; om een mening te vormen. Dat ga ik dus ook niet doen. Maar ik heb wel alle landelijke nieuwsberichten gezien en ben er soms van geschrokken. Als ik de landelijke nieuwsberichten vergelijk met de eilandelijke nieuwsberichten over de opstand tegen het beleid, dan ben ik blij dat ik op dit eiland woon en hoop ik dat er op de Flakkeese manier meer bereikt zal worden.
Dus in één zin: trots op Flakkee!