Ingezonden: Boerenprotest
Bij het zien van de beelden van het boerenprotest in Stroe en de berichtgeving in uw krant waande ik me weer even een vrije boer. Ook wij hebben meerdere malen protestacties gehouden en met succes. Als er harde acties nodig zijn om je bestaan te verdedigen, dan moet dat maar. Mijn vader zei altijd: “Onthoud een ding, hoe harder je slaat, hoe beter het wordt gevoeld.” Het protest met honderden tractoren en duizenden mensen, ook velen van buiten de agrarische sector, was een enorm succes.
Op de beelden was te zien dat er verschillende Kamerleden aanwezig waren, zoals Wilders, Eerdmans en mevrouw van der Plas. Dat om de boeren een hart onder de riem te steken. Het werd zichtbaar gewaardeerd.
Van de regeringspartijen heb ik geen Kamerleden gezien. ’s Avonds hoorde ik dat hun veiligheid niet gegarandeerd kon worden. Als het is zoals ze beweerden, dat ook zij opkomen voor de boeren dan hoef je toch niet bang te zijn. De waarheid is anders, hier hebben we te maken met een stel angsthazen, lafaards en leugenaars. Dan zal je thuiskomen met een paar blauwe ogen en een bloedneus, dat zij dan zo. Je weet dan meteen hoe geliefd je bent bij de boeren. Ik heb bewondering en waardering voor de Kamerleden van de PVV, SGP, Ja 21 en niet te vergeten mevrouw van der Plas voor de manier waarop zij de debatten in de kamer hebben gevoerd.
In uw krant staat dat de opgelegde maatregelen de boeren diep raken en dat is terecht als je in je bestaan wordt bedreigd. Tijdens de uitbraak van het mond-en-klauwzeer en de vogelgriep zijn er boeren geweest die het niet meer zagen zitten, met alle gevolgen van dien. Ik ben bang dat deze situatie zich nu ook voor gaat doen. Met dien verstande dat deze ellende hen nu door mensen wordt aangedaan. Ik ben blij dat ik Nijssen heet en geen kamerlid of minister ben. Je zal er maar voor verantwoordelijk worden gehouden en terecht, dat boeren de hand aan zichzelf slaan, omdat zij het niet meer zien zitten.
Juli 2042. Christianne van der Wal, ex-minister gaat met haar kleinkinderen Christa en Rianne in de vakantie een daagje met de auto weg. Onderweg op een parkeerplaats waar vroeger een boerderij stond, wordt een flesje water geschonken. “Ja”, zei oma, “Toen ik minister was, heb ik er mede voor gezorgd dat 70% van de boeren zijn uitgeroeid”. “Oma”, zei Rianne (12 jaar) "als ik het dan goed begrijp, heeft u eraan meegewerkt dat Nederland een ontwikkelingsland werd?” Oma kreeg er een kleur van.
Rijst, rijst en nog eens rijst
Christa van 10 wilde van oma weten wat er vanavond als eten was te verwachten. “Rijst”, zei oma bits. Het was het enige wat ze in huis had en nog te koop was. De reis werd vervolgd. “Het stikstofverhaal heeft ervoor gezorgd dat er veel land beschikbaar kwam voor woningbouw” zei oma. “Kijk eens meiden wat een mooie flatgebouwen er staan die bewoond worden door medelanders en asielzoekers”. “Oma”, zei Rianne “Die flatgebouwen horen hier niet, in een weidegebied.”
U vindt mij misschien overdreven maar ik verzeker u dat als we niet in staat zijn om die lieden met hun geitenharensokken in Den Haag en Brussel te bestrijden, dan moeten we blij zijn dat we over twintig jaar nog een zakje rijst en een flesje spa kunnen kopen. Rijst uit de Hedwigepolder. Ik hoorde zojuist dat D66 in de laatste peiling op 12 zetels verlies staat. Geen Kaag meer maar Kaagje.
Jan Nijssen