Het lijden en het leven

Hoe het is om daar te leven, hoe het is om voor je leven op de vlucht te moeten, hoe het is om radeloos te zijn omdat het je aan alles ontbreekt: we kunnen ons er niet écht iets bij voorstellen. Laat staan wat het is om vanwege deze zinloze vernietiging van geliefden beroofd te worden. En voor ik verder schrijf, heb er behoefte aan nog eens zwart op wit te zetten: Laat onze aandacht, ons mededogen, onze hulp en onze gebeden blijvend naar de lijdende naaste uitgaan.

Als ik dan verder schrijf, is dat om te vragen of we door al deze tijdingen van lijden hét lijden niet wat uit het oog verliezen. De goede verstaander begrijpt dat ik het heb over het lijden van Christus. Zijn lijden geeft deze tijd van het jaar ook zijn naam: het is de lijdenstijd. En zoals tijdingen over lijden ons altijd weer opschrikken, zo moet ook de tijding van hét lijden dat met ons doen, lijkt me. Het is onze afkeer van de levende God die Hem in dat lijden bracht. Bovendien laat Zijn lijden zien wat het betekent om de straf op de zonde te dragen; het laat zien wat je dragen moet als je geen Ander hebt Die het voor je doet. Toch is het zo beschouwd behalve tot verschrikking ook tot verwondering: de Vader gaf Zijn Zoon, de Zoon wilde die lijden dragen. Zijn lijden is in deze tijd van lijden tot vertroosting bovendien. Zijn kruis doet de zonde teniet; en daarom wenken de vrede en de heelheid. Hier in de knop. De volkomenheid wenkt aan de einder van de tijd.

Mensen lijden vanwege de terreur van de dood. Zíjn lijden betekent het leven, eeuwig leven. Hier en nu. Als Zijn vrede je hart vult. Weten dat je met lichaam en ziel, in leven en sterven in Zijn hand bent. Weten: ‘Nu jaagt de dood geen angst meer aan, want alles, alles is voldaan. Wie door het geloof op Jezus ziet, die vreest voor dood en helle niet!’ Zijn lijden reikt namelijk de dood niet de hand, maar het leven. Het is Pasen geworden. Te midden van alle verschrikkingen – en laat ons eenstemmig gebed zijn dat het spoedig voorbij zal zijn – mag van Pasen deze lente een bijzonder getuigenis uitgaan. Boven de berichten over aanvallen en doden gaat hét bericht van het Leven.

Laat het niet in alle nieuwsgeweld ten onder gaan. Beter nieuws is er niet.

Ik wens u en jou alvast rijk gezegende dagen van gedenken – aan hét lijden en hét Leven.