Afbeelding

Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond

Nederland is verdeeld in 25 veiligheidsregio’s. Daarin wordt samengewerkt door gemeenten, politie, brandweer, het Openbaar Ministerie en de geneeskundige dienst op het gebied van veiligheid. Bepaalde vraagstukken kunnen (of moeten) namelijk beter regionaal worden aangepakt. Gemeenten zijn verplicht om via een gemeenschappelijke regeling ook deel te nemen aan de veiligheidsregio. Grofweg heeft deze regio drie taken: het voorkomen en bestrijden van branden, het voorbereiden op rampen en crises en de coördinatie bij de bestrijding van rampen en crises. De brandweerzorg is dus de verantwoordelijkheid van een veiligheidsregio, net als het in stand houden van een 112-meldkamer. Hiervoor is natuurlijk geld nodig. Veiligheidsregio’s worden voor 85 procent door de deelnemende gemeenten betaald. 

De burgemeester is verantwoordelijk voor een goede aanpak bij een (dreiging van een) brand, ramp of crisis in zijn gemeente. Het bestuur van een veiligheidsregio bestaat uit alle burgemeesters uit het gebied van de veiligheidsregio. Eén keer in de vier jaar wordt het risicoprofiel van de regio opgesteld, met daarin alle (mogelijke) gevaren en risico’s. Dat moet vooraf met de gemeenten worden besproken. Op basis van dat risicoprofiel wordt vervolgens een meerjarenbeleidsplan opgesteld. Als de nood aan de man komt en er een grote ramp of crisis is, neemt de veiligheidsregio de coördinatie daarvan over van de gemeente. 

Voorbeelden samenwerking: afstemmen coronamaatregelen, coördinatie bij grote incidenten zoals branden.