Honderden basisscholieren weten het: "Nu is er geen dag meer zonder Bach"
GOEDEREEDE - Nog een kopje koffie. En nog een. En nog een. De tweede vrouw van Johann Sebastian Bach was dol op koffie, ze dronk het de hele dag. Speciaal voor haar schreef hij de Koffiecantate. Meer dan zeshonderd leerlingen van eilandelijke basisscholen weten precies hoe het zit, en hoe dat muziekstuk klinkt, want zij bezochten vrijdagmiddag Be Bach in Goedereede.
Door Kees van Rixoort
Be Bach was een onderdeel van het Havenconcert-programma, speciaal gericht op junioren. Vandaar dat de organisatie deze voorstelling Havenconcert Junior had gedoopt. Rondom het ponton in de haven van Goedereede waren de kades tot op de laatste stoel bezet met kinderen en hun meesters en juffen.
Heel goed
Be Bach, is dat alleen luisteren en kijken? Nee, de kinderen doen actief mee. "Wat jullie net hebben gehoord is een stem, een hele hoge stem", zegt Ton Meijer/Bach. "Is dat een bas? Nee? Wat denk jij? Een operazangeres, heel goed. En wat is dit? Een viool, heel goed. En hoe noem je deze ontzettend grote viool? Een contrabas, bijna goed. Nee, die is nog veel groter. Een cello, ja, dit is een cello. Heel goed. En nu de belangrijkste vraag: wat is dit? Een vleugel, je komt in de buurt. Een piano, nee, het is toch wat anders. Ja, een klavecimbel. Heel goed."
Na de kennismaking met de instrumenten en de musici, begint het pas echt. In vliegende vaart trekt het leven en de muziek van de grote componist Bach voorbij. "Was er toen al Spotify? Nee, dus wat had je nodig om een feestje te geven? Muziek, muzikanten. Keizers en koningen hadden geen Ferrari of een Lamborghini, maar wel een orkest. Daarmee kon je laten zien dat je rijk en belangrijk was."
De kinderen komen er spelenderwijs achter dat Bach al op jonge leeftijd zijn ouders verloor, in een knapenkoor zong, twee keer trouwde, niet minder dan 21 kinderen had en vooral prachtige muziek componeerde. Bij elke levensfase klinkt een toepasselijke compositie. De Koffiecantate, Erbarme dich – als Bach als achtjarige wees op weg is naar zijn broer – orgelmuziek voor de kerk en ga zo maar door.
‘Ploppen’
En de kinderen – maar ook de meesters en juffen – doen dus zelf mee aan Be Bach. Ze schenken koffie, vechten met een zwaard, dansen, vormen samen een muur als Bach in de gevangenis is beland en ‘ploppen’ massaal als er in huize Bach weer een baby ter wereld komt.
"Bach is 65 jaar geworden. Hij is heel beroemd, maar toen hij doodging had zijn vrouw geen rooie cent. Nu is er geen dag meer zonder Bach. We zijn helemaal gek op hem. Een groot applaus voor Johann Sebastian Bach. Er mag gedanst worden. We breken de tent af. Ho, nee, nee, niet te erg… Dit was Be Bach, tot volgend jaar!"
Naast Ton Meijer stonden op de planken: Marijje van Stralen (sopraan), Marieke de Bruijn (viool), Jos Teeken (cello) en Christina Edelen (klavecimbel).
