Zeurbeestjes…
Ik denk dat iedereen wel een dier heeft waar hij of zij de kriebels van krijgt. Waarbij je denkt: waar dient dit beest voor. Welke functie heeft het eigenlijk in het dierenrijk? Zo’n beestje waar je echt geïrriteerd van kan raken, of waar je misschien echt een fobie voor hebt. Als natuurbeschermer is het misschien niet helemaal correct, maar ook ik heb zo’n beestje. Ik krijg er de kriebels van, raak er behoorlijk geïrriteerd van, zie totaal het nut niet in van het beest én nog veel erger... dit beest moet mij altijd hebben!
Al van kleins af aan heet hij voor mij een ‘stoter’. Zo vervelende plakvlieg die vaak met mooi weer op je afkomt. Vaak kiest hij een mooi plekje op mijn arm of been en wanneer ik het kleine prikje voel, ben ik al te laat. Niet veel later krijg ik een gigantische bult en een kloppend en pijnlijk gevoel.
Toen ik jonger was en met zomerse dagen op de tractor mocht doorrijden tijdens het laden van de pakken hooi, werd dit leuke werkje altijd verstoord door de vele stoters die op de warme motor van de tractor afkwamen. Waarschijnlijk ook op mijn lichaamsgeur. Het was dan goed opletten: met het besturen van de wagen en met het wegslaan van deze ‘fans’.
Inmiddels weet ik dat deze vlieg geen stoter is maar een goudoogdaas: een bijtende vlieg uit de familie van de dazen. Het is eigenlijk best een mooi beestje, met blauwgroene ogen die een mooie glans hebben en enkele kleine afstekende roodpaarse vlekjes. Het achterlijf lijkt enigszins op dat van een bij: geel met zwarte banden. De vleugeltjes vallen in de vorm van een driehoek. Hoewel dazen hoofdzakelijk van nectar leven, heeft het vrouwtje bloed nodig voor de benodigde proteïnen om eitjes te kunnen produceren. En dat doet zij voornamelijk bij dieren, maar ook bij mensen. De daas is met name in vochtig weer actief, zoals vlak voor of na een regenbui of tijdens een broeierige zomerdag.
Natuurlijk vormen deze dazen weer voedsel voor andere dieren. Dus spelen ze zeker een rol in de voedselketen, maar toch blijf ik het een irritant beestje vinden. Sorry...
Mijn jongste dochter heeft dat met naaktslakken. Van die lekkere dikke, oranjekleurige. Voor dit beestje is het nu een ideale zomer. Hoe meer het regent, hoe actiever ze zijn. Dus zodra zij de tuin in komt of als we een ronde gaan fietsen, hoor ik haar klagen over de kriebels die ze krijgt van naaktslakken. En als ik haar dan vertel dat dit weer voedsel is voor andere dieren en ze ook een rol spelen in de natuur, hoor ik haar zeggen: “Ja, jij zeurt toch ook altijd over die stoters!”