In memoriam Aart Jan Grinwis
Op 7 augustus overleed Aart Jan Grinwis op 82-jarige leeftijd. Hij is veertig jaar verbonden geweest aan de redactie van Eilanden-Nieuws.
Grinwis was bij velen bekend als ‘Aort van ’t Eilanden-Nieuws’. In de functie van hoofdredacteur was hij decennia lang het gezicht van deze krant. Aart begon zijn werk voor Eilanden-Nieuws op 5 maart 1962. Hij was de opvolger van de heer Th. de Waal. In die tijd stond hij - met een enkele correspondent - alleen voor de taak om iedere week twee edities van Eilanden-Nieuws met redactie te vullen. Dit was geen geringe, maar wel een zeer intensieve taak. In die tijd waren er nog dertien gemeenteraden op het eiland. De redacteur van deze krant werd geacht om van iedere raadsvergadering een verslag te maken. Zijn vervoermiddel in die beginjaren was de motorfiets en daarmee doorkruiste hij soms bij nacht en ontij zijn werkgebied. Het redacteurschap van Eilanden-Nieuws was geen ‘9 tot 5 baan’. Vele avonden en delen van nachten moesten door hem gebruikt worden om de artikelen op tijd gereed te hebben voor de krant. Naast het verslaan van raadsvergaderingen, was er natuurlijk ook het ‘gewone’ nieuws. Ongelukken, branden en andere calamiteiten zorgden ervoor dat Grinwis 24 uur per dag gereed stond om uit te rukken. Daarnaast diende hij ook te zorgen voor verslagen van bijeenkomsten, openingen van gebouwen en ook verhalen over de gewone man of vrouw in de eilandelijke straten.
Terugbladerend in de kranten van de jaren dat Aart aan deze krant verbonden was, komen we onder de indruk van de persoonlijke tint die hij aan deze verhalen gaf. De meeste artikelen die hij schreef gingen vergezeld van een fijnzinnige humor, die soms alleen de naast betrokkenen begrepen. Hij moet ongetwijfeld een enorme kennis hebben gehad van de samenleving op het eiland. Dit viel ook op bij de beschrijvingen van bijvoorbeeld ongelukken waarvan hij - nog niet gehinderd door privacywetgeving - de betrokkenen bij naam en toenaam beschreef en - indien nodig - ook de familiebanden en het reisdoel. Dit geeft aan hoe betrokken en bekend hij was met het eiland en haar inwoners.
In de jaren dat Aart Grinwis redacteur van deze krant was, ontbraken de moderne communicatiekanalen waar de redacteuren nu over beschikken. In het begin moesten van de - weinige - foto’s die in de krant werden geplaatst, eerst nog clichés worden gemaakt in Rotterdam. Later kwam er boven in het pand aan de Langeweg een heuse donkere kamer, waar Aart de foto’s zelf nog ontwikkelde.
Aart Grinwis, een nieuwsman in hart en nieren, was 24/6 beschikbaar voor Eilanden-Nieuws. Zes dagen in de week was hij in touw om de beide edities met redactie te vullen. Daarnaast moest hij menig zondag op pad om een verslag te maken van een intrede- of afscheidsdienst van één van de predikanten. De periode ‘veertig jaar Eilanden-Nieuws’ heeft ongetwijfeld groot beslag gelegd op zijn privéleven, want veelal ging de krant toch voor. Ook moest soms zijn gezondheid eronder lijden. In een door hem geschreven terugblik op zijn werk bij Eilanden-Nieuws, ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de krant, schreef hij: “’t Was altijd haasten, altijd reppen en dat heeft me best een stukje gezondheid gekost. Op een kwalijke dag bleek de bloeddruk tot de extreme hoogtes van 130 en 240 te zijn gestegen. ‘Je bent explosief’, zei de dokter toen, maar wat gevreesd werd is toen uitgebleven”.
Toen Aart Grinwis in 1999 afscheid nam van de krant, kreeg hij een, ook door hem niet verwachte, Koninklijke Onderscheiding, die hij in dankbaarheid aanvaardde. Tijdens die plechtigheid noemde burgemeester De Vries dat Grinwis een soort bruggenhoofd was waarmee de verbinding tussen de vier eilandelijke gemeenten werd onderhouden. Hierdoor was Grinwis overal een graag geziene gast.
Na zijn afscheid in 1999 bleef Aart Grinwis tot het voorjaar van 2002 nog één dag per week verbonden aan Eilanden-Nieuws. Hoewel Aart nauwelijks meer op de redactie van ‘zijn’ Eilanden-Nieuws verscheen, heeft hij een aantal jaren geleden toch nog blijk gegeven van zijn betrokkenheid bij de krant. Hij wist dat er nog een gigantisch fotoarchief van Eilanden-Nieuws bestond. Samen met zijn broer Wim zocht hij de foto’s uit. Zelf voorzag Aart de foto’s van bijschriften en zijn broer scande en rubriceerde de foto’s. Op deze manier ontstond er een digitaal archief van deze foto’s, die Aart vrijwel allemaal zelf heeft gemaakt. Een karwei dat beide broers vele uren heeft gekost en waar we als redactie van deze krant regelmatig dankbaar gebruik maken.
Met het overlijden van Aart Grinwis is iemand heengegaan die heel belangrijk is geweest voor het voortbestaan van Eilanden-Nieuws. Directie en redactie wensen de familie Gods nabijheid toe om het verlies van Aart te dragen.