Hij kan me bellen

Ooit legde ik aan een wat oudere patiënte uit dat de minister had besloten dat de pillen die ik aan het voorschrijven was, niet meer vergoed werden en dat ze er helaas zelf voor moest betalen. De volgende keer dat ik haar zag, zei ze ‘Ik heb het gevraagd en u had gelijk, hoor. Hij zei dat ik ze zelf moest betalen.’ Ze had het hem even gevraagd, namelijk. Op vlaggetjesdag was ze minister Klink tegen het lijf gelopen, die als kind met haar zoon speelde in haar keuken, en ze had het hem gelijk gevraagd. Hij herkende haar nog en legde pardoes met een harinkje in de hand uit hoe de financieringsstructuur in elkaar zat. Politiek hoeft niet ingewikkeld te zijn, als je maar lef hebt.

Dus als we ons toch moeten opmaken voor een oeverloze formatie, mag ik dan ook een onderwerpje ter tafel brengen voor… welke formateur of informateur was er nu ook alweer actief? Of was die ook alweer weg? Zo een minister willen we graag. Een echte minister van Volksgezondheid. En zullen we daar dan maar gelijk een dokter neerzetten? De laatste arts-minister was Els Borst en sindsdien is er niet veel goeds meer gebeurd voor de zorg. Klink was een goeie vent, maar hij heeft geen sprongen gemaakt. En we hebben sprongen nodig. Politiek hoeft niet ingewikkeld te zijn, als je maar lef hebt.

Er moet iets gedaan worden aan de macht van de verzekeraars met hun mooie praatjes en hun snoeiharde afknijpbeleid. Ik snap best dat je met zulke pennenlikkende polissenventers als overheid niet meer zelf hoeft te bezuinigen, maar het kan niet kloppen dat ze in Den Haag ook vinden dat mensen met chronische ziekten minder recht hebben op toegankelijke zorg. Dat vinden alleen cententellers. Weg met dat marktdenken. Weg met die negativiteit. Politiek hoeft niet ingewikkeld te zijn, als je maar lef hebt.

Een arts als minister graag, dus. Iemand die wel eens een patiënt van dichtbij gezien heeft. Iemand die weet welke gevolgen beslissingen hebben. Iemand die geen politieke kleur heeft, maar wel een hart voor mensen. Die formatie duurt nog wel even. Je kan veel van Rutte zeggen, maar hij is van de lange adem en hij is de rest van Den Haag gewoon aan het uitputten. Wachten totdat ze allemaal hijgend in de touwen hangen en dan zijn willetje erdoor duwen. Ondertussen kan hij me best eens bellen.