Juf Wolfert tussen 'haar' kinderen waarvan er een aantal zijn waar ze ook hun ouders nog in de klas heeft gehad.
Juf Wolfert tussen 'haar' kinderen waarvan er een aantal zijn waar ze ook hun ouders nog in de klas heeft gehad. Foto:

Juf Wolfert ruim veertig jaar voor de klas

“Voor mij is elke dag op school een hoogtepunt”

GOEDEREEDE-HAVENHOOFD - Augustus vorig jaar was het 40 jaar geleden dat Janny Wolfert, afkomstig uit Dirksland, haar carrière begon op de Eben-Haëzerschool op Goedereede-Havenhoofd. Aanstaande vrijdag zal dit op school, samen met de kinderen en de collega’s gevierd worden. Veertig jaar bij dezelfde ‘baas’ komt niet zoveel voor en daarom zochten we haar op de school op ’t Hôôd op en keken we terug op haar lange periode ‘voor de klas.

Tekst en foto: Adri van der Laan

Het was de bedoeling dat er vorig jaar zou worden stilgestaan bij het feit dat Janny Wolfert veertig jaar geleden aan de school op het Havenhoofd verbonden was maar door de coronamaatregelen moesten de festiviteiten worden afgelast. Zoals het er nu naar uitziet zal het er dit jaar wel van komen om bij het jubileum stil te staan. Aanstaande vrijdag zal ze dit jubileum samen met alle kinderen van de school en het team een hele dag vieren.
Juf Wolfert vertelt dat, toen ze in 1980 van de PA (Pedagogische Academie) kwam, het niet in haar plan lag om op het eiland te gaan werken. “Maar in tegenstelling tot vandaag, waren de aangeboden banen in het onderwijs toen schaars en solliciteerde ik toch maar voor een plaats op deze school”. Ze is er nadien nooit meer weggegaan en het ligt ook niet in de lijn der verwachting dat ze nog naar een andere werkkring zal solliciteren.
Als iemand zo lang aan dezelfde school verbonden is dan heb je natuurlijk heel veel meegemaakt. Dit is ook het geval bij juf Wolfert want bij het maken van de groepsfoto in haar klas wijst ze zo een aantal kinderen aan waarvan ze ook allebei de ouders in haar klas heeft gehad en dat is zeker mooi in een kleine gemeenschap als Goedereede-Havenhoofd is.
Tijdens het interview verzekert juf Wolfert meerdere malen dat ze het heel erg naar haar zin heeft en dat ze, ondanks dat ze niet op het eiland wilde werken, nooit meer zin heeft gehad om elders werk te gaan zoeken.

Duinroosplein

Ze begon in augustus 1980 in het gebouw aan het Duinroosplein. “Daar weet ik niet zoveel meer van want op 10 oktober van dat jaar vond de verhuizing naar de Blauwe Distelstraat plaats”. Samen met haar collega’s betrok ze een nieuwe school in een tijd dat er nog geen sprake was van een basisschool en dus de kleuterschool nog apart was.
Zoals in elk beroep is er in de afgelopen veertig jaar ook veel veranderd in het onderwijs. “In het onderwijs is er inderdaad veel veranderd. En in veel gevallen was dit ook wel nodig. Ik heb daarom ook altijd geprobeerd om bij te blijven, want als je dat niet doet dan vind je uiteindelijk geen voldoening in het werk”. Janny geeft aan dat ze daarom altijd veel conferenties heeft bezocht en studies en cursussen heeft gevolgd. Tijdens een studie is ze zelfs een keer een week naar het Oostenrijkse Graz geweest. In dat land is men ver als het gaat om inclusief onderwijs. “Daar is ruimte voor alle kinderen ook voor kinderen die hier nu naar het speciaal onderwijs gaan. Jammer dat dit inclusieve onderwijs in Nederland niet van de grond is gekomen”.

Kinderen veranderd?

Met haar jarenlange ervaring voor de klas en de vele verandering die er in het onderwijs hebben plaatsgevonden kan juf Wolfert niet zeggen dat ook de kinderen veranderd zijn. “De tijd is wel veranderd, maar de kinderen niet. De kinderen zijn wel vrijer en opener geworden dan veertig jaar geleden en dat is goed. Afgelopen week hebben we in de klas een onderwerp gehad waarin de kinderen één van hun ouders moesten interviewen. Al vlug kreeg ik via de app deze interviews in de vorm van een filmpje binnen en de kinderen geven hierover dan een presentatie in de klas. De kinderen doen dit allemaal veel gemakkelijker dan wij vroeger met bijvoorbeeld spreekbeurten. Zij geeft aan dat de kinderen in haar ogen niet brutaler zijn geworden. “Ze zijn alleen vrijer geworden en dat is niet verkeerd”. Positief is volgens juf Wolfert dat de kinderen veel meer op elkaar gericht zijn geworden, maar dan in de positieve zin. “Er wordt veel samengewerkt en als het nodig is helpen ze elkaar. Vroeger was dat toch minder. En een kind is meer dan rekenen en taal”.

Ouders

De ouders zijn meer betrokken geworden bij het reilen en zeilen op de school en dat vindt juf Wolfert, die ook in de medezeggenschapsraad zit, niet verkeerd. In veel gevallen vindt ze het belangrijk dat, als er met ouders over het kind gesproken wordt, ook het kind daarbij aanwezig is, “want het gaat natuurlijk vooral over dat bewuste kind”.
Veel energie put juf Wolfert uit de samenwerking met het team. “Ik vind het heerlijk om samen te werken met het team. Dat geeft mij energie”. Ze is naast groepsleerkracht ook de Intern Begeleider van de school. Zij is positief ingesteld. Daarom doet ze iedere dag met veel plezier haar werk. Als we vragen naar hoogtepunten uit haar carrière antwoordt ze: “Voor mij is elke dag een hoogtepunt. Ik ben dankbaar dat ik er voor de kinderen mag zijn en in mijn werk wil ik vooral een licht zijn voor de kinderen want voor mij is ieder kind waardevol”.

Christelijk onderwijs

Deze positieve werkhouding is onlosmakelijk verbonden met haar christen zijn. Ze heeft uit overtuiging gekozen om op een christelijke school te gaan werken. Ze vindt daarom dan ook dat ze een voorbeeldfunctie heeft naar de kinderen. In de afgelopen veertig jaar heeft juf Wolfert in vrijwel alle groepen lesgegeven, met uitzondering van de huidige groepen 1 en 2. Momenteel geeft ze samen met collega’s les aan de groepen 3, 4 en 5. En dat zijn de groepen waar ze zich het best bij thuis voelt.

Terugkijkend op de afgelopen 41 jaar kan ze alleen maar dankbaar zijn: “dankbaar dat ik de gezondheid heb gekregen om te zijn wie ik ben”.