‘Boegbeeld’ van Stichting OZO nam afscheid
MIDDELHARNIS – Tijdens een feestelijke bijeenkomst van het bestuur van Stichting OZO (uiteraard volgens de corona regels) werd officieel afscheid genomen van Teun Bakker. Dit nadat hij twintig jaar ‘het boegbeeld’ van Stichting OZO is geweest, als voorzitter.
Door Adri van der Laan
De Stichting OZO (Onderlinge Zorg Oekraïne) werd twintig jaar geleden opgericht met als doel om hulpverleningswerk en evangelisatiewerk te gaan verrichten in het Hongaarse deel van Oekraïne. In de afgelopen jaren heeft men veel werk mogen verzetten en veel zegen ervaren. Zowel in het werk daar, als in het uitbouwen van de contacten en ondersteuning op het eiland. Hiervoor moest veel werk worden verzet en daarin heeft Teun zich niet onbetuigd gelaten.
Veel energie
Interim-voorzitter van de Stichting OZO, Albert van Holten sprak Teun Bakker ten afscheid toe. Hij noemde hem het boegbeeld van Stichting OZO. Teun was al die twintig jaar voorzitter van de organisatie en in die kwaliteit verzorgde hij ook de pr van de stichting. Of het nu over het toespreken vanaf de kansels van kerken tijdens kerkconcerten die ten gunst van de stichting werden verzorgd ging, of om het bezoeken van verenigingen of het schrijven voor Onderling Contact, Teun stak overal veel energie in. Onder zijn leiding kon men dan ook de jaarlijkse inkomsten zien stijgen. Maar ook de activiteiten in Oekraïne groeiden gestaag, met als hoogtepunt de bouw en de exploitatie van Rehoboth, het door Stichting OZO gebouwde verzorgingshuis in Nagydobrony. Volgens Albert van Holten vonden al deze activiteiten plaats ‘in de verwachting van Gods Koninkrijk waarin geen armoede meer zal zijn’. Vanuit die verwachting mocht ook Teun zijn werk doen.
Als dank voor zijn vele activiteiten kreeg Teun een pen met inscriptie, bloemen voor zijn vrouw en een boek met 200 foto’s waarin een mooi overzicht van het werk van Stichting OZO en natuurlijk van Teun Bakker in beeld was gebracht.
Zegen
“Het werk voor OZO heb ik altijd gevoeld als een zegen”, verzekerde Teun in zijn dankwoord. Hij kijkt met veel dankbaarheid terug op het werk dat hij heeft mogen doen. “Het was ook een zegen om met jullie samen te werken”, zo vertrouwde hij het OZO-bestuur toe. Hij gaf aan terug te kijken op een tijd waarin “pittige dingen aan de orde kwamen, maar ook veel plezierige dingen en die beiden hebben mij veel voldoening geven”. Hij vertelde verder dat vooral de beginjaren van het werk – het pionieren – de mooiste voor hem waren. “Het is nu allemaal wat zakelijker geworden. Maar dit hoort er ook bij”. Het was voor Teun niet zo’n gemakkelijk besluit om te stoppen bij de Stichting OZO, maar hij moest keuzes maken tussen zijn drukke baan als chauffeur en het werk in de kerkenraad en zijn taak binnen OZO. “En ik wil ook wat ruimte maken voor jong bloed binnen OZO…”