Covid-perikelen
Stoor me nooit tijdens het 8 uur journaal. Bijna dwangmatig volg ik dat. Toch mis ik al maandenlang daarvan enkele seconden: DE PRIK! Je kan geen uitzending bekijken of er wordt wel iemand gevaccineerd. De naald zie je verdwijnen in armen met kipfiletjes, in getatoeëerde huid, in gecraqueleerd perkamenten vel of in gespierde, blauw geaderde bovenarmen. Ik wend dan altijd mijn blik even af: het is mij te intiem, zullen we maar zeggen. BioNtech/Pfizer, Moderna, AstraZeneka, Janssen. We spuiten erop los. Zelf ben ik morgen aan de beurt. In De Staver krijg ik dan wat cc’s Pfizer toegediend en op 22 juni mijn tweede prik. Dan zijn we daar mooi vanaf.
Voor een reisje in de meivakantie -we zijn net terug- naar ons huisje in de bushbush van de Bourgogne (een grotere quarantaine is niet denkbaar) moesten we ons echter toch eerst een PCR-test af laten nemen. Geen gewone test, zoals ik al verschillende keren heb ondergaan, maar een bij een commercieel bedrijf in Rotterdam, want dat geeft voor €170,- (inclusief groepskorting) een non-covid-verklaring af, waarmee je dan bij de grensovergang kan wapperen. Overigens hebben we zowel op de heen- als de terugreis geen enkele controle gehad.
Nou, dat bedrijf leverde waar voor z’n geld! De wattenstaaf werd hier namelijk dermate ver in mijn neus geduwd dat ik associaties kreeg met het Egyptische mummificatieproces, waarbij de hersenen van de overledenen met een haak via de neus werden verwijderd. Tot mijn verbazing werd vervolgens zowel mijn wattenstaafje als dat van mijn vrouw in één reageerbuisje gestopt. Op mijn opgetrokken wenkbrauwen reagerend, zei de assisterende mevrouw met een Rotterdams accent vanachter een integraal spatscherm waar menige motorrijder jaloers op zou zijn: “Ja, u gaat met mevrouw in één buis, omdat u u als groep aangemeld heb”. Nou zijn wij beiden niet corpulent, maar toch moeilijk in een reageerbuis te krijgen. Net toen ik die opmerking wilde plaatsen, kreeg ik een por van mijn vrouw, want die weet hoe onhebbelijk ik dan kan worden. Enfin, op mijn vraag of het Feyenoordelftal gezien de groepskorting al geweest was, kreeg ik geen reactie. Wel kregen we ’s avonds al een appje dat de uitslag negatief was. We hoefden dus niet meer terug naar Rotterdam voor een test met dan ongetwijfeld twéé reageerbuisjes à raison van €? We konden ‘opgelicht’ ademhalen. Zij het dat dat met m’n linkerneusgat nog wat lastig ging.