De kerk in het nieuws
Dat was de afgelopen tijd wel even anders. Er ontstond letterlijk en figuurlijk nogal wat tumult rondom de kerk. Ik ga niet herhalen wat daar allemaal over gezegd en geschreven is. Ook in dit geval is het ongetwijfeld zo dat er meer kanten en nuances aan de zaak zitten dan waar u en ik van weten. Uiteraard is geweld altijd uit den boze. Wat ook gezegd en gedaan wordt. Een handgemeen in de schaduw van de plaats waar de bediening van de verzoening plaatsheeft, is ronduit schrijnend. De Koning van de kerk ging voor in een weg van dulden, dragen, verdragen en van zelfverloochening.
Dat neemt niet weg dat wat in de schaduw van de kerken in Krimpen en op Urk gebeurde, niets met journalistiek te maken heeft. Het journaille was bepaald niet uit op de echte antwoorden op echte vragen. En wie met zoveel disrespect mensen bejegent, kan moeilijk verwachten wel met alle welwillendheid te woord te worden gestaan. In gewoon Nederlands heet dit provoceren en daar zou elke zichzelf en zijn vak respecterende journalist verre van moeten blijven.
Volgens de ‘deskundigen’ die daar dan weer in actualiteitenprogramma’s hun mening over geven, is dit een smet op de kerk in ons land als zodanig. En ook de discussie over de vrijheid van godsdienst is er niet echt bij gebaat. Ik neem het gelijk aan. Laten we ons echter liever druk maken over wat het alles betekent voor de naam en de zaak van Christus hier te lande. Hoe belangrijk is het dat de kerk in de huidige crisis, nu golven van ziekte en dood over de aarde spoelen, het Evangelie van de levende Christus hooghoudt? Als een wereld in nood íets nodig heeft, is het de boodschap van Zijn open graf. Of ze dat nu beseft of niet.
Praten over de kerk, schrijven over de kerk: het gaat je makkelijk af. Mij ook. Echter als de kerk u, net als mij, lief is, dan gaat het over óns als het over ‘de kerk’ gaat. En hopelijk bent u het dan met mij eens dat het zó belangrijk is dat de kerk in deze crisis een vurige biddende kerk is. Voor een wereld in nood, ons volk, onze overheden. En dat ‘we’ bekend staan als kerk die het welzijn van ons volk zo ter harte gaat. Een kerk die in deze donkere tijd een goede reuk verspreidt van Hem, Die de Opstanding en het Leven is. Het zal het nieuws wel niet halen. Maar Hij merkt erop.