Aanspreker

Sorry, Eilanden-Nieuws, zonder iets af te willen doen aan de redactionele vaardigheden van alle medewerkers, vermoed ik toch dat de overlijdensadvertenties het meest intensief gelezen worden. Wellicht gedreven door de gedachte: “Gelukkig sta ik er nog niet bij”, worden deze berichten uitgeplozen.

Tot in de 80’er jaren bezorgde de begrafenisondernemer in Goedereede en ook in andere dorpen huis aan huis keurig op zwart omrande kaartjes overlijdensberichten. Ik heb ze allemaal bewaard. Later toen de nieuwbouw uitbreidde, was dat geen doen meer en zijn de kaartjes een eh.. zachte dood gestorven.

In de periode vóór die kaartjes deed de aanspreker de rondte. Van mijn vader, die geboren was in Ouddorp, kreeg ik het volgende verhaal mee. Een hardhorende oudtante aan de Westduinweg lag ook op de aansprekers route. Op z’n aller plechtigst Hollands sprak hij, met gedragen stem: “Namens de familie deel ik u mede dat op de leeftijd van…” Zijn relaas werd echter onderbroken door de kettinghond. De aanspreker startte opnieuw: “Namens de familie…” Weer die hond. Toen: “As die hond noe z’n smoel niet houdt, zal je d’r nooit achter komme wie d’r dôôd is”.