'Après De Stadt ende Gudseke 1359-1965'
Boek Rinus Mellaard over Stad aan 't Haringvliet verkrijgbaar
STAD AAN 'T HARINGVLIET - Een officiële uitreiking zat er door corona helaas niet in, maar het boek van Rinus Mellaard over de geschiedenis van Stad aan 't Haringvliet is inmiddels wel verkrijgbaar, onder andere bij Boekhandel Van der Boom in Sommelsdijk.
Dat er geen moment is om het boek te overhandigen aan de eerste koper vindt Mellaard uiteraard jammer. "Het aanvankelijke idee om het boek in De Ark aan de Nieuwstraat aan kopers op het eiland uit te reiken, moest ik vanwege corona laten varen. Jammer, want dan hadden kopers vragen kunnen stellen en een persoonlijk praatje kunnen maken."
Op 22 januari jongstleden werden de dozen met boeken persoonlijk door Arjen Kranse bij Mellaard aan huis afgeleverd. "Met onze keuze voor drukkerij Kranse waren we vanaf het eerste contact bijzonder gelukkig. In het kort plak ik op de drukkerij de volgende kwalificaties: ontspannen, vakmanschap, goede adviezen, praktische ideeën en een prachtig resultaat."
Eind oktober nam Arjo van der Boom van Boekhandel van der Boom in Sommelsdijk contact op met de vraag of zij het boek mochten verkopen. Mellaard: "Ik was vanwege de te verwachten kleine oplage zelf als uitgever en 'boekverkoper' gestart. We spraken af dat de gedane bestellingen bij mij bleven staan en dat de rest van de oplage door Van der Boom zou worden verkocht. Op 4 februari zijn de eerste 2 dozen in Sommelsdijk afgeleverd."
Het boek is over vele jaren met horten en stoten tot stand gekomen en vanaf september 2017 in volle vaart, zoals de auteur het zelf omschrijft. Ik ben blij dat ik het heb afgemaakt en redelijk content met het resultaat. Eindelijk kunnen geïnteresseerden mijn opgedane informatie ook lezen."
Een reactie van een koper was wel erg treffend, vertelt Mellaard: "Diegene zei tegen me: 'Een fantastische uitdaging lijkt mij, een geschiedschrijving, die voor mij in een tijd wordt gepresenteerd, waarin steeds meer ouderen weg komen te vallen en je steeds moeilijker antwoord kunt krijgen op vragen als wie woonde daar ook alweer, met wie was die ook alweer getrouwd en welke huisjes waar stonden, die nu allang verdwenen zijn.' Deze lezer verwoordde op treffende wijze een deel van mijn motivatie om al die duizenden uren erin te hebben gestoken."
Het documenteren van zaken en levens uit heden en verleden is volgens Mellaard uitdagend en dankbaar werk. "Aan het fotoboekje van de arts J.L. Braber over Stad aan ’t Haringvliet ontleende ik de inspiratie voor dit boek. De gedachte dat bijvoorbeeld de ongehuwde 'ome' Willem van Nierop 1875-1966 - met hem vele anderen - dankzij dit boek voor de eeuwigheid is vastgelegd, geeft mij een bijzonder gevoel. In dit boek staat van zeven van mijn oudere stamouders, en van mijn grootouders en van mijn ouders, waar ze gewoond en geleefd hebben. Dit is met dit boek van toepassing op vele mensen, die in het dorp geboren zijn en/of geleefd hebben."
"Een jonge koper liet me via de app weten: 'Ik zou willen weten hoe de mensen halverwege de 19e eeuw leefden in het dorp',", vervolgt de schrijver. "Die vraag heb ik me telkens weer gesteld en heeft de voortgang behoorlijk opgehouden. Als schrijver van zo’n boek ben je enorm afhankelijk van bronnenmateriaal. Elk streven om alles te willen lezen en zien, eindigt al snel bij het besef dat dat in tijd en inspanning onmogelijk is. Van een klein dorp zijn er veelal geen kronieken, is er een enkele tekening als je geluk hebt en is er een schilderij als je geluk hebt. Dagboeken heb ik niet kunnen ontdekken, enkele schrijvers schreven over een beperkte periode en fototoestellen waren er pas op het eind van de 19e eeuw. Schrijvers van kronieken zijn er al lang niet meer en wie houdt er nog consequent een dagboek bij? Als dergelijke bronnen er waren geweest, was die vraag veel beter te beantwoorden geweest."
In de jaren 90 - toen Mellaard met stamboomonderzoek begon - verweet hij mezelf, dat hij veel te laat was begonnen met vragen stellen aan zijn familie. "Mijn 'tweede' moeder Jannetje Arensman-Schellevis heeft het geweten, die werd stokoud en bij elk bezoek aan haar hoorde ik haar uit. Elke sessie eindigde met 'heb je nog meer?', waarmee ze wilde zeggen: nu is het wel even genoeg geweest. De volgende keer gaf ze weer en al te graag antwoord. Ze heeft me veel verteld en bleek een zeer betrouwbare bron te zijn."
Jan Maliepaard, zwager van Rinus Mellaard die zeer behulpzaam is geweest bij het tot stand komen van dit boek, liet zich na het bezorgen van de boeken op het eiland op zaterdag 30 januari ontvallen: wanneer komt het volgende boek? Mellaard: "Mijn antwoord was: dit was de eerste en de laatste. Ik heb er ontzettend veel plezier aan beleefd, maar het is enorm inspannend werk en het slokt haast al je vrije tijd op."