Ingezonden:
Over het kluitje en het riet

U kent de uitdrukking mogelijk wel: Met een kluitje in het riet gestuurd worden. Het schijnt in de 17e eeuw ontstaan te zijn. Schaapherders die hun hond voor de grap het water instuurden door een kluitje aarde in de rietkraag te gooien. De hond enthousiast erachteraan en onverrichter zake terugkomend en zich als dank uitschuddend totdat de hond droog en de baas nat is. Woef! Als je bij navraag niet wijzer wordt van gegeven antwoorden gebruik je dit spreekwoord. Het lijkt ook op: Van het kastje naar de muur gestuurd te worden.
Bij het volgende verhaal blijkt er geen riet langs de kant te staan en zijn kastje en muur al samengevoegd.
Waar heb ik het over?

In het afgelopen jaar heeft bouwbedrijf de Langen & van den Berg op het Handelsterrein langs het Havenkanaal in Oude-Tonge twee appartementengebouwen neergezet van de rij die het uiteindelijk gaat worden (met onder andere een ruimte ertussen voor een later te bouwen derde nieuw appartementengebouw). Eén gebouw met koopwoningen en het tweede met huurappartementen. De laatste overigens met exorbitante huurprijzen waarbij je bijna een hypotheek nodig hebt.
De uitstraling vind ik er vooral vanaf de waterkant redelijk uitzien. Een rij, als in woonhuizen verbouwde, oude pakhuizen. Een alom gebezigde en gewaardeerde vorm in veel gemeenten. De straatkant is wat soberder.
Er stonden al twee gebouwen met in goothoogte oplopende koopwoningen, van twee woonlagen bij nummer 1 tot vier woonlagen bij nummer 29.
De nu gebouwde koopwoningen nummeren daaropvolgend logisch van 31-53. Het gebouw heeft twee toegangen. Alle huisnummers zijn vrij verdeeld over beide bel- c.q. postkasten. Het vreemde wat mij opviel is dat nummer 31 onlogisch bij de tweede toegang ingedeeld is en nummer 33 bij de eerste toegang, en de rest willekeurig over beide kasten verdeeld.
Het één laag hogere huurgebouw begint logischerwijs verder tellend met nummer 55, en ondanks dat het beltableau een kwartslag gedraaid is klopt de opeenvolgende nummering wel, alleen zijn er nu geen nummers meer over voor het nog te bouwen tussengebouw, of het zou 53a, 53b, 53c, 53d, enzovoorts moeten worden.
Bij de afdeling Vergunningverlening van de gemeente was men verbaasd over deze toestand Een aardige mevrouw verwees mij naar de bouwer die de plaats bepaalt van de nummers, want hoewel de Gemeente de nummers vrijgeeft, bepaalt de Bouwer waar en hoe ze in de brievenkast komen. De bouwer was ook verbaasd over deze toestand en een eveneens aardige mevrouw verwees mij naar de gemeente Goeree-Overflakkee omdat die de plaats bepaalt van de nummers. Waarom begrijp ik dit niet?

Wie kan mij uitleg geven over deze aanfluiting?

Rob van der Meer
Oude-Tonge