Roberto
Het is 30 december en elk jaar op deze dag denk ik terug aan een bijzondere nachtdienst in Rotterdam Zuid. Midden in de nacht van 29 op 30 december stonden mijn maat en ik bij een 'geluidshindertje' ergens in de Tarwewijk toen we werden opgeschrikt door 7 schoten, ergens 'op Zuid'. Niet veel later viel de melding: schietpartij Katendrecht!
Plankgas en alles bij gezet kwamen we binnen enkele minuten ter plaatse bij een jongeman, liggend op een trottoir midden in Katendrecht. De geur van verbrand rubber, afkomstig ergens uit ons dienstvoertuig, vermengde zich met kruitdamp toen ik naar de man rende. Hij was duidelijk stervende. Op een paar plekken zag ik gaten in zijn kleding en zijn lijf en hij kon alleen nog maar fluisteren. Eerste hulp zou meer kwaad dan goed doen. Er was niemand op straat en m’n maat zat in het dienstvoertuig om de meldkamer bij te praten en allerlei ondersteuning aan te vragen.
Ik was alleen met de man op de stoep. Mijn ego nam de overhand en ik zag mijn kans schoon. Ik ga hier een moord oplossen, schoot het door mijn hoofd. “Wie heeft dit gedaan”, riep ik de man toe, terwijl ik mij over hem heen boog. Fluisterend kwam er een naam over zijn lippen, nauwelijks verstaanbaar. “Roberto!”, meende ik te horen. “Roberto!”. “Welke Roberto” schreeuwde ik. “Roberto wie..?”
Hij bleef de naam kreunend herhalen.
Gebogen over een stervende man op een stoep op Katendrecht met mijn oor vlakbij zijn mond om maar iets van zijn gefluister op te vangen kwam de bezinning.
“Jij bent Roberto!”, zei ik tegen hem. Hij had zijn eigen naam gefluisterd. Hij keek mij even aan. Terwijl Roberto stierf werd ik weggetrokken door de GGD en Katendrecht vulde zich met dienders, rechercheurs, politielint en pers.
Schuilend in een portiek schoten de woorden van een profeet door mijn hoofd…dat iedereen bij zijn naam gekend wordt. En ik dacht aan een moeder, ergens op de wereld, die ooit Roberto zijn naam had gegeven. Iedereen verdient het om bij zijn naam genoemd te worden. Iedereen wil gekend worden, ongeacht je plaats op de ladder…
Ik wens iedereen een begripvol en verdraagzaam nieuwjaar toe.